Ağustos Böceği ile Karınca

Zamanın birinde, ormanın içinde böceklerle çiçekler yaşarmış mutlu bir şekilde… Bu böceklerden biri Ağustos Böceği bir diğeri de Karınca’ymış.

Bu orman bahar aylarında kuş cıvıltıları ve yemişlerle dolar, hayvanlar ziyafet çekermiş. Yaz aylarında da eğlenceler başlar şarkılar eşliğinde partiler verirlermiş.

Tüm bunlar olurken çalışkanlığıyla tanınan Karınca çiçeklerden tohumlar, ağaçlardan meyveler, topraktan da yemişler toplar kış için biriktirirmiş. Soğuk havalarda sobasında yakmak için odunlarını da hazırlamış. Hiç yorulmaz, hiç şikayet etmezmiş. Büyük bir disiplin ve ciddiyetle işini yaparmış.

Ağustos Böceği ise bambaşka bir karaktere sahipmiş. Elinde kemanı ile bütün bahar ve yaz ayları boyunca partilerde gezmiş, yemiş ve eğlenmiş. Üstelik kış için hiçbir hazırlık yapmamış. En sevdiği şey yiyip, içip, yatmakmış. Üstelik çalışkan karıncayı görünce onunla dalga geçmiş ve yazın tadını çıkarmayı bilmediğini söylemiş ona. Ter içindeki zavallı karınca ona cevap bile vermemiş.

Gel zaman git zaman günler geçmiş ve kış gelmiş. Bembeyaz kar toprağı sarıp sarmalamış. Herkes evine çekilmiş, ortalığı bir sessizlik sarmış.

Karınca sıcacık evinde akşam yemeğini yerken kapısı çalmış. Kapıyı açınca karşısında Ağustos Böceği’ni görmüş ve:

-Hayırdır, demiş.

-Çok üşüdüm ve acıktım. Kimse bana yemek vermedi ve evine almadı. Bana yardım eder misin?, demiş.

Karınca sinirli bir şekilde ona bakarak:

-Bütün yaz gezip eğlendin üstelik benimle dalga geçtin. Kusura bakma yaptığının cezasını çekmelisin, diyerek kapıyı Ağustos Böceği’nin suratına kapatmış.

Ağustos Böceği işte o anda yaptığı hatanın farkına varmış ve kendi kendine bundan sonra böyle bir hata yapmayacağına söz vermiş.