ELMA TOHUMUNUN MACERASI

       Bir fabrikadaki elma tohumlarını köye giden bir traktöre yüklediler. Traktör köye doğru giderken bir elma tohumu traktörden düştü ve köy okulunun bahçesine yuvarlandı.

      Okul zili çalmış ve bütün Çocuklar evlerine doğru gidiyorlardı. Çocuklardan biri elma tohumunu buldu. Bu bir kız çocuğuydu. Elma tohumunu toprakla buluşturup yetiştirmeye karar verdi. Okuldan ev geldiğin de babasının bir sürprizi vardı. Babası kızına birlikte doğa yürüyüşüne çıkacaklarını söyledi. Birlikte yürümeye başladılar. Küçük kız çocuğu avucundaki elma tohumunu ” Acaba nereye diksem? ” Diye düşünerek yürürken ayağı taşa takıldı ve avucundaki küçük tohum kenarından yürüdükleri dereye düştü. Suların içinde kaybolup gitti.

     Küçük elma tohumu suyun içinde savrularak gidiyor, tutunacak bir toprak parçası arıyordu. Birden kuvvetli bir ışıkla gözlerini açtı, bu güneş yazınıydı…

       Bu güneş ışığı tohumun parlamasına neden oldu. Kız elma tohumunu dikmek ve büyütmek istiyordu. Elma tohumunu elinde tutarken tam o Twitter bir kuş geçti. Kızın elindeki tohumu kaptı. Kız bunu görünce çok üzüldü.

       Kız olayı babasına anlattı. Fakat kuş o tohumu bir tarlaya düşürdü. O twitter yağmur yağmaya başladı. Günler sonra tohum filizlendi. Büyümeye başladı. Kız çocuğu o tohumu unutamadı. Bir elma ağacı olmasını çok istiyordu. Her gün o tohumu düşünüyordu.

       Gece uykusunda safra rüyasında tohumu görüyordu. Ve yine bir gün bir gece tam uykuya dalmıştı ki oyundaki pencere birden açılıverdi. İçeriye kafası ve kuyruğu rengârenk bir kuş girdi.

       -Kıza merhaba beni hatırladın mı? Ben senin elinden tohumunu kapıp kaçan saka kuşuyum seni tohumuna götürmeye geldim dedi. Pencerenin önünde tonlarca saka kuşu ötüşmeye başladı. Kıza yatıp kalktı ve pencereye gitti. Kuşların ayaklarına bağlanmış sarmaşıklarla Süslü Bir Salıncak. Kızın hemen bindi salıncağa ve kuşlarla birlikte bulutuna süzüldü. Bir müddet sonra kuşlar onu bir tarlanın ortasındaki yemyeşil yapraklarının yakınmaları olan ağacın dalına konduruverdiler salıncağı kızıl. Ağaçtaki elmalar adeta selam verir gibi sallanıyordu. Kız gördükleri karşısında o kadar şaşkındı ki sadece olanları seyretmekle yetiniyordu …

         Saka kuşu küçük kıza elmalardan birini verdi ve bunu sadece çok sevdiğin insanlarla paylaş dedi. Küçük kız gözlerini açtığında yatıyordu. Güneş çoktan doğmuştu. Avucunda bir tane “elma tohumu” duruyordu. Kuşun söylediklerini düşündü. Sevdiği insanlar gözünün önünden geçti.

       Birkaç hafta sonra yaz tatilini geçirmek için köye gittiğinde en sevdiği arkadaşı Ayşe ile birlikte tohumu dedesinin bahçesine ektiler. O yaz sabah tohumu sularken yüzleri gülüyor, gözleri sevgiyle ışıldıyordu.

       Küçük kız ve arkadaşı Ayşe elma ağacının tohumunu ekmişler. Günlerce sulamışlar. Kocaman olmuş ağaç oyun oynamışlar sohbet ettikten sonra elma ağacından elma koparmışlar tatil bitmiş evlerine dönmüşler. Küçük kız ve ailesi sonraından bir arkadaşından uzak olduğu için, telefonu ve dedesini aramış demiş ki elma ağacımız iyi mi? dedesi demiş ki iyi, sonra da küçük kız demiş ki elma ağacından hangi renk elmalar olabilir. Dedesi kırmızı yeşil ya da Sarı olabilir demiş sonra demiş ki küçük kız hepsinden istiyorum. Dedesi her ağaçtan onu renkten elma olmaz ama tarlada farklı ağaçlardan yetiştirebilirsin, sonra çok sevinmiş küçük kız dedesi demiş ki sen bir daha tatile senin içinde oturup elmayı yiye yiye oyun oynarız sohbet ederiz sonra küçük kız tamam demiş.

      Günler geçtikçe kız daha sabırsız oluyormuş. Her gün dedesini arıyor, elma ağacının nasıl olduğunu soruyormuş. Sonra bir gün küçük kız ve ailesi yine köye gitmişler. Hemen elma ağacının yanına gitmiş.

Bir de ne görsün? Elma ağacı çok büyümüş ve dalında onu bir sürpriz bekliyordu. Dalında bir var vardı. Kız çok mutlu oldu. Ama bu salıncağı kimin yaptığını bilmiyordu. Tam salıncağa binecekken, dedesi gelmiş ve şöyle söylemiş:
– “Kızım onu ​​ben yaptım.” Demiş dedesi.
Küçük kız
– Niye dedeciğim? Demiş.
Dedesi:
 – Aferin hiç vazgeçmedin ve bu ağacı büyüttün, bu salıncakta benim sana hediyem demiş.

         Küçük kız sallanırken ‘keşke bu koca bahçenin yeri kırmızı, sarı, yeşil elma ağaçlarıyla dolsa arkadaşları bu bahçede bir salın salın kursak ve bu güzel elmalardan yesek’ demiş. Sonra bunu dedesine anlatmış. Dedesi de ‘olur tabi ki güzel torunum’ demiş. Çeşit çeşit elma tohumlarını yerine bu tohumlardan ekmişler. Elmalar büyümüş meyveleri olmuş. Ve onun sene dede torun elma toplama şenliği adı altında tüm köy çocuklarıyla Salıncaklar kurup kutlamalar yapmışlar.

         Ayşe’nin arkadaşları da köyün onun tarafına elma diktiler. Renk renkte gününü suluyor üzerine sohbet ediyorlardı. Günler geçtikçe elma içinde büyümüş ağaç olmuştu. Köy rengarenk elmalarla dolmuştu. Çocuklar ağaçların dallarına Salıncaklar kurmuştu. Saka kuşları yuva yapmıştı. Herkes çok mutluydu ve tohumların ne kadar önemli olduğunu biliyorlardı.

Tohumdan Toruna projesi ortak hikaye çalışması “Elma Tohumunun Macerası”

KÜÇÜK RESSAMIMIZ

Esma Nur KOÇ

Cumhuriyet İlkokulu

Dalaman / MUĞLA