Benim Hikayem

Merhaba Ben Gülşen,

Bundan yıllar yıllar önce Anadolu’nun küçük bir kasabasında memur bir ailenin ikinci çocuğu olarak dünyaya gelmişim. Anne babamın memleketinden uzakta, kendime memleket bellediğim kasabada doğup büyüdüm. Çocukluğum, gençliğim burada geçti. İlk kez üniversiteyi kazanınca bu kasaban ayrıldım. Büyük bir şehri o zaman gördüm. Ve bundan sonraki hayatımda büyük şehirlerde geçmeye başladı.

Eğer küçük bir kasabada yaşıyorsan ve bir de kız çocuğuysan okumazsan evlenmen gerekiyordu. Bu iş bana göre değildi…

Ben sessiz sakin, kendi halinde, biraz da çekingen bir genç olarak, 19992 yılında Ankara’ya psikoloji okumaya gittim. Psikolog olmak lise yıllarımın en büyük hayaliydi. Ama o yıllar koca ülkede sadece 6 psikoloji bölümü vardı ve herkes psikolojiye işe yaramaz bir alan olarak bakıyordu. Bana da psikoloji okuyup ne yapacaksın, işsiz mi olacaksın diyorlardı. Tüm söylenenlere rağmen ben, ülkenin en köklü fakültelerinden birisi olan Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi’nde Psikoloji okudum.

Okurken en büyük hayallerimden birisi üniversitede kalıp akademisyen olmaktı. Ama bir çok hayalimi gerçekleştirebilen ben, İngilizce öğrenmede bir türlü motive olamamaktan dolayı bu hayalimi gerçekleştiremedim. Ve bu hep içimde uhde olarak kalmıştır. En büyük pişmanlığın ne diye sorsanız, kesinlikle İngilizce öğrenememek ve üniversite de kalamamak derdim