My diary: “Covid 19”
by Georgia Klo
- Joined Jun 2019
- Published Books 73
Copyright © 2020
8 Απριλίου 2020
Εδώ και λίγο καιρό ένα μικροσκοπικό αλλά επικίνδυνο μπαλάκι, με μια κορόνα στο κεφάλι μεγαλώνει όπως τα κακά «μπαομπάμπ» στον κήπο του Μικρού Πρίγκιπα, που αν τα αφήσεις ανενόχλητα καταστρέφουν τα πάντα.
Ο ΚΟΡΟΝΟΪΟΣ, λοιπόν, από ένα μικροσκοπικό μονοκύτταρο οργανισμό μεταμορφώθηκε σε ένα ισχυρό τέρας που «σκοτώνει» ανθρώπους. Η επίσκεψή του στην Ελλάδα. όπως και στις άλλες χώρες που πήγε, προκάλεσε τεράστιες αλλαγές! Τα σχολεία, οι εξωσχολικές δραστηριότητες σταμάτησαν, επιχειρήσεις έκλεισαν… Φάρμακο δεν υπάρχει, οπότε η μόνη λύση είναι να κρυφτούμε μες στα σπίτια μας. Οι μεγάλοι αντιμέτωποι με τους φόβους τους, οι ηλικιωμένοι αποκομμένοι από τα αγαπημένα τους πρόσωπα και εμείς τα παιδιά με άπλετο ελεύθερο χρόνο που έπρεπε να βρούμε τρόπο να τον εκμεταλλευτούμε όσο πιο εποικοδομητικά γίνεται. Το μόνο καλό είναι πως οι γονείς βρήκαν την ευκαιρία να περάσουν ποιοτικό και δημιουργικό χρόνο με τα παιδιά τους, τα ζευγάρια ήρθαν πιο κοντά και όλοι, απλοί αλλά και «ισχυροί» άνθρωποι, έχουν πολύ χρόνο να δουν με «τα μάτια της καρδιάς», όπως έλεγε και ο Μικρός Πρίγκιπας. Ίσως γι’ αυτό ήρθαν αντιμέτωποι με τις επιλογές τους και συνειδητοποιώντας πως η ζωή στον πλανήτη είναι χτισμένη πάνω σε υλικά αγαθά, τόσο μα τόσο εύθραυστα, αποφάσισαν να γίνουν μία δυνατή ομάδα και να πολεμήσουν ενωμένοι τον ιό που επιθυμεί να γίνει ο κυρίαρχος του κόσμου!
Στην Ελλάδα αυτή την εποχή γιορτάζουμε το Πάσχα, τη μεγαλύτερη χριστιανική γιορτή, αλλά τίποτε απ’ ότι θεωρούσαμε δεδομένο δε θα συμβεί φέτος και αυτό με στεναχωρεί αφάνταστα. Το μόνο που με δυναμώνει να αντέξω αυτήν την κατάσταση είναι: «Θα ανακαλύψουν το εμβόλιο και όλοι θα είμαστε ξανά ΜΑΖΙ!». Και ίσως πιο συνειδητοποιημένοι, πιο ευγνώμονες να έχουμε συναισθηματική ταύτιση και να χαρίζουμε απλόχερα την αγάπη στα αγαπημένα μας πρόσωπα, στους ανθρώπους που μας έχουν ανάγκη και στη φύση που μας φιλοξενεί.
Μια ευχή : Υγεία, γιατί όπως λέει και η Γιαγιά μου: «Αν έχεις την υγειά σου παιδί μου τα πάντα μπορείς να κάνεις!».
8 April 2020
For a while now, a tiny but dangerous ball with a crown on its head has been growing like the bad “baobabs” in the garden of the Little Prince, which, if you left unchecked, will destroy everything.
COVID 19, then, has been transformed from a tiny single-celled organism into a powerful monster that “kills” people. Its a visit to Greece. as in the other countries it went to, it made huge changes! Schools, extracurricular activities have stopped, businesses have closed; there is no medicine, so the only solution is to hide in our homes. The adults are confronted with their fears, the elderly are cut off from their loved ones and children with plenty of free time that we had to find a way to take advantage of it as constructively as possible.
The only good thing is that the parents found the opportunity to spend quality and creative time with their children, the couples came closer and everyone, ordinary but also “strong” people, has a lot of time to see with “the eyes of the heart”. as the Little Prince used to say. Maybe that’s why they were faced with their choices and realizing that life on the planet is built on material goods, so fragile, they decided to become a strong team and fight together with the virus that wants to become the ruler of the world!
In Greece, at this time we are celebrating Easter, the biggest Christian holiday, but nothing we took for granted will happen this year and that makes me unimaginably sad. The only thing that strengthens me to endure this situation is: “They will discover the vaccine and we will all be TOGETHER again!”. And perhaps more consciously, more gratefully to have an emotional identification and to generously give love to our loved ones, to the people who need us and to the nature that hosts us.
A wish: “Health”, because as my grandmother says: “If you have my health, my child, you can do everything!”.
Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
Εδώ και ένα μήνα βρίσκομαι στο σπίτι, αφού έκλεισαν τα σχολεία λόγω κοροναϊού. Τηλεόραση, ραδιόφωνα μπήκαν σε αγώνα δρόμου ενημέρωσης: «Προσέξτε, μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο», «Μην χαιρετάτε», «Μη μιλάτε», «Μακριά ο ένας απ΄τον άλλον», «Να πλένετε τα χέρια σας», «Να φοράτε μάσκες»… Το μόνο που δε μας είπαν είναι: «Να μην αναπνέουμε».
Οι δυο πρώτες εβδομάδες στο σπίτι πέρασαν όμορφα, γιατί νόμιζα ότι ήμουν διακοπές με πολύ παιχνίδι, ύπνο και σπάνια βόλτα κοντά στο σπίτι. Σιγά σιγά όμως ήρθε και η βαρεμάρα, διότι κάθε μέρα έκανα τα ίδια. Τώρα μου λείπει το σχολείο, ενώ πριν καμιά φορά με κούραζαν τα διαγωνίσματα και το πρωινό ξύπνημα. Μου λείπουν οι φίλοι μου, το διάλλειμα, η χαρούμενη φωνή της δασκάλας που μας καλημέριζε ακόμα και το σχολείο μου με την πανέμορφη θέα στη θάλασσα και τον ήλιο να μπαίνει στην τάξη μας.
Τι να κάνω κι εγώ μες στο σπίτι, σκαρφίστηκα μια φανταστική ιστορία για τον κοροναϊό. Φαντάστηκα, δηλαδή ότι είναι ένας κακός βασιλιάς που έχει σκοπό να φτιάξει την κορόνα του με ό,τι υπάρχει στο σύμπαν όπως ανθρώπους, θάλασσα, ήλιο… Θα ήταν το πιο όμορφο στέμμα.
. Έτσι, λοιπόν, διοργάνωσε ένα μεγάλο ΠΑΡΤΙ. Χωρίς να το καταλάβουν την ώρα που οι άνθρωποι θα χόρευαν και θα διασκέδαζαν αυτός θα έκανε τα σχέδιά του πραγματικότητα. Ο βασιλιάς θα τους έριχνε μια τσουχτερή κολλητική σκόνη που πολλαπλασιάζεται και φέρνει βήχα. Δυστυχώς, η σκόνη είναι αόρατη και οι άνθρωποι δεν μπορούν να τη δουν πόσο μάλλον να την πιάσουν, όπως έναν κλέφτη και να της βάλουν χειροπέδες. Αυτή η σκόνη είναι πολύ επικίνδυνη!
Τα σχέδια όμως του βασιλιά τα καταστρέφει αργά αργά αλλά με σίγουρα βήματα όλη η ανθρωπότητα ενωμένη. Προς το παρόν λοιπόν, μένουμε σπίτι και προσέχουμε την υγεία μας! Κι εγώ από την άλλη περιμένω να ακούσω τη μαμά μου να μου λέει: «Ξύπνα! Έχεις σχολείο!» Εφιάλτης ήταν και πέρασε!
Dear Diary,
I have been at home for a month now after the schools closed due to COVID 19. Television, radio broadcasts are on the road race: “Watch out, it’s transmitted from person to person”, “Don’t greet”, “Don’t talk”, “Away from each other”, “Wash your hands”, “Wear masks “The only thing they didn’t tell us was:” Don’t breathe”.
The first two weeks at home went well because I thought I was on vacation with a lot of play, sleep, and a rare walk near the house. But little by little, the boredom came, because every day I did the same. Now I miss school because I used to get tired of competitions and waking up in the morning. I miss my friends, the break, the happy voice of my teacher who greeted us at school, the beautiful view of the sea and the sun entering our classroom.
What can I do at home, I made up a fantastic story about COVID 19. I imagined that he is a bad king who intends to make his crown with everything in the universe such as people, sea, sun… It would be the most beautiful crown. So, he organized a big PARTY. Without realizing it when people were dancing and having fun, he would make his plans come true. The king would throw them a sharp sticky powder that multiplies and coughs. Unfortunately, the dust is invisible and people can’t see it, let alone grab it like a thief and handcuff it. This dust is very dangerous!
But the king’s plans are slowly being destroyed, but with certain steps, all humanity is united. So for now, we stay home and take care of our health! On the other hand, I also expect to hear my mom say to me: “Wake up! You have school!” It was a nightmare and it passed!
Πειραιάς,10 Απριλίου
Βρισκόμαστε στην 29η ημέρα του περιορισμού “MENOYME ΣΠΙΤΙ”. Νιώθω σαν τους “Ελεύθερους πολιορκημένους” του Διονύσιου Σολωμού. Έτσι είναι αυτός ο ιός. Εχθρός ύπουλος, αόρατος και πολύ καταστροφικός. Ξεγελά όσους ”αμφισβητούν” τα περιοριστικά μέτρα, όσους θελήσουν να ζήσουν ανθρώπινα και τους επιτίθεται, κόβοντας σιγά σιγά την ανάσα με αποτέλεσμα να «φεύγουν» μόνοι, δίχως να πουν ένα αντίο, ή συγγνώμη ή σ αγαπώ! Τιμωρεί και καταδικάζει όσους άραγε δεν ήταν σωστοί; Στα αυτιά μου έρχονται λόγια γιαγιάδων, πως κάποτε θα έρθει η Μεγάλη κρίση του Θεού. Αυτός που κρίνει όμως είναι ο ιός και δε διακρίνει κανέναν μήτε πλούσιο μήτε φτωχό.
Κι από την άλλη πλευρά, όσους τους κλείνει μέσα στα σπίτια τους αυτό το “κορωνάτο τέρας” τους θέτει όρους: να γνωρίσει ουσιαστικά ο ένας τον άλλον, να εγκαταλείψει τον σύγχρονο, αγχωτικό τρόπο ζωής και να ανοίξει ο την καρδιά του στον άλλον, να την “ξεσκονίσει”. Ναι, ναι, να την “ξεσκονίσει” από τον εγωισμό, τη σκληρότητα και την ιδιοτέλεια.
Τον εγωισμό που απομακρύνει τον έναν από τον άλλον, τους γονείς από τα παιδιά, τους φίλους… Ο καθένας είναι μόνος του τώρα αλλά και μαζί, γιατί μόνο μαζί θα σώσουμε τον πλανήτη μας από την απειλή του ιού. Καθημερινά ακούω στις ειδήσεις πέθαναν 800 ή 2000, λες και οι άνθρωποι είναι αριθμοί.
Σαν να διαβάζω σελίδες στο βιβλίο της παγκόσμιας ιστορίας ,μόνο που τη ζω ταυτόχρονα. Ελπίζω όχι και ως θύμα. Φοβάμαι για τους γονείς μου, τους παππούδες, τους φίλους. Μοιάζει με πόλεμο χωρίς υλικές ζημιές μόνο θύματα. Τώρα καταλαβαίνω τη φρίκη του πολέμου που μας διηγούνται οι παππούδες. Το μόνο που χαίρεται σε αυτήν την ιστορία είναι το περιβάλλον. Θάλασσες και ποτάμια ξεκουράζονται από την απουσία του ανθρώπου.
Μια ευχή θέλω να στείλω στο σύμπαν, κι αυτό ας κάνει αυτό που πρέπει: «Γρήγορα η δύναμη της αγάπης να νικήσει και τον κορονωϊό να εξαφανίσει. Η κορώνα της αρμονίας, της αλληλοβοήθειας και της συνεργασίας να επικρατήσει».
Piraeus, April 10
We are on the 29th day of the “We stay at Home” restriction. I feel like the “Free besieged” of Dionysios Solomos. So is this virus. Enmity is insidious, invisible and very destructive. It deceives those who “challenge” restrictive measures, those who want to live humanely and attacks them, slowly taking their breath away, as a result of which they “leave” alone, without saying goodbye, or sorry or I love you! to their people. Does it punish and condemn those who were wrong? Words of grandmothers come to my ears, that one day the Great Judgment of God will come. But the one who judges is the virus and does not distinguish between rich and poor.
And on the other hand, for those who are locked in their homes, this “crowned monster” sets conditions for them: to get to know each other, to abandon the modern, stressful way of life and to open their hearts to each other, to to “dust it off”. Yes, yes, to “dust” her out of selfishness, cruelty, and selfishness.
The selfishness that alienates each other, the parents from the children, the friends … Everyone is alone now but also together, because only together will we save our planet from the threat of the virus. Every day I hear on the news that 800 or 2000 people have died, as if people are numbers.
It’s like reading pages in the book of world history, only I live it at the same time. I hope not as a victim. I am afraid for my parents, grandparents, friends. It looks like a war without material damage, only victims. Now I understand the horrors of the war that our grandparents tell us. The only thing that makes this story happy is the environment. Seas and rivers rest from the absence of man.
I want to send a wish to the universe, and let it do what it has to do: “Soon the power of love will prevail and the crown will disappear. May the crown of harmony, mutual aid and cooperation prevail. “
8/04/2020, Πειραιάς
Αγαπητό μου ημερολόγιο,
Έχω πολύ καιρό να σου γράψω, γιατί δεν είχα αρκετό χρόνο λόγω της πίεσης των καθημερινών μου υποχρεώσεων. Πολλές δραστηριότητες γέμιζαν τον χρόνο μου, όπως σχολείο, μελέτη στο σπίτι, ξένες γλώσσες αγγλικά, γαλλικά, χορός, συναντήσεις με φίλες… Αν η καθημερινότητά μου ήταν θεατρική παράσταση θα της έδινα τον τίτλο: «Η καθημερινότητα ενός παιδιού στη σύγχρονη εποχή». Ξαφνικά όμως όλα αυτά άλλαξαν με την εμφάνιση ενός επικίνδυνου ιού με μια κορώνα στο κεφάλι του σαν παντοκράτορας. Αρχικά, εμφανίστηκε στην Κίνα και σταδιακά απλώθηκε και σε άλλες χώρες Ιταλία, Ισπανία, Ελλάδα, Αμερική… Όπου εμφανίστηκε σκόρπισε τον θάνατο, τον φόβο και την απομόνωση των ανθρώπων στα σπίτια τους. Όπως είπαν οι γιατροί όλοι έπρεπε να μείνουμε σπίτι, για να προστατευτούμε. Τα σχολεία έκλεισαν, οι εξωσχολικές δραστηριότητες σταμάτησαν και εμείς «κρυφτήκαμε» στα σπίτια μας, όπως η Άννα Φρανκ στην αποθήκη του μαγαζιού του πατέρα της κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Πόσο δύσκολο είναι να το διαχειριστούμε αυτό! Οι μέρες είναι ίδιες, επαναλαμβάνονται, όπως τους χτύπους του ρολογιού. Πριν κλείσουν τα σχολεία παραπονιόμουν συχνά για τα μαθήματα, αλλά τώρα το σχολείο μου λείπει πολύ. Ευτυχώς κάνουμε διαδικτυακά μαθήματα και επικοινωνούμε με τους συμμαθητές μου. Αυτή η κατάσταση όμως μου έδωσε την ευκαιρία να σκεφτώ κάποια πράγματα αλλά και να παρατηρήσω σημαντικές αλλαγές που έγιναν.
Οι χώρες ενώθηκαν σαν μια γροθιά, για να κερδίσουν τη μάχη με τον ιό. Άκουγα ατην τηλεόραση λέξεις που τις είχαν ξεχάσει οι άνθρωποι, όπως αγάπη, αλληλοβοήθεια, ενσυναίσθηση… Το περιβάλλον έγινε καλύτερο, γιατί οι άνθρωποι δεν κυκλοφορούν έξω και δεν υπάρχει καυσαέριο και σκουπίδια.
Προσπαθώ να κάνω υπομονή, σκαρφίζοντας διάφορες δραστηριότητες , ώστε να περνάω ποιοτικά τον χρόνο μου. Εύχομαι οι επιστήμονες να βρουν γρήγορα το εμβόλιο αλλά και οι άνθρωποι να μην λησμονήσουν το «μάθημα» που τους δίδαξε η παρουσία αυτού του θανατηφόρου ιού.
8/04/2020, Piraeus
Dear Diary,
I have a long time to write to you because I did not have enough time due to the pressure of my daily obligations. Many activities filled my time, such as school, home study, foreign languages English, French, dance, meetings with friends If my daily routine was a theatrical performance I would give it the title: “Everyday life of a child in modern times”. But all of these changed with the appearance of a dangerous virus with a crown on its head like a Pantocrator. Initially, it appeared in China and gradually spread to other countries such as Italy, Spain, Greece, America; wherever it appeared, it spread death, fear and isolation to people in their homes. As the doctors said, we all had to stay home to protect ourselves. Schools closed, extracurricular activities stopped, and we “hid” in our homes, such as Anna Frank in her father’s shop during World War II. How difficult it is to manage this! The days are the same, they are repeated, like clockwork. Before the schools closed, I often complained about the lessons, but now I miss school a lot. Fortunately, we take online classes and communicate with my classmates. But this situation gave me the opportunity to think about some things but also to notice significant changes that took place.
The countries came together like a fist to win the battle with the virus. I heard on television words that people had forgotten, such as love, mutual aid, empathy. The environment became better because people do not move outside and there is no exhaust and no garbage.
I try to be patient, scrambling for different activities to spend my quality time. I wish the scientists would find the vaccine quickly and that people would not forget the “lesson” taught to them by the presence of this deadly virus.
Τρίτη, 07/04/2020
Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
Είχα καιρό να σου γράψω αλλά τώρα νιώθω την ανάγκη να σου πω τι συμβαίνει σε όλο τον πλανήτη.
Όλα ξεκίνησαν μια ηλιόλουστη ανοιξιάτικη μέρα που ήμασταν με τους φίλους μου στην πλατεία και παίζαμε ποδόσφαιρο. Ξαφνικά εμφανίστηκε μπροστά μας ένα εξωπραγματικό ον στρογγυλό σα μια τεράστια αγκαθωτή μπάλα με ένα τεράστιο μουστάκι που ενωνόταν με τις μεγάλες φαβορίτες του. Μία βασιλική κορώνα στόλιζε το κεφάλι του και προερχόταν, όπως μας είπε, από μια οικογένεια καταστροφικών ιών.
Μας πλησίασε αργά αργά και με σοβαρό και επιβλητικό ύφος μας είπε:
- Ονομάζομαι Κορονωϊός και σας προτείνω να πάτε γρήγορα στα σπίτια σας. Η γη μου ανήκει! Θα γίνω ο κυρίαρχος του κόσμου!
Στην αρχή γελάσαμε αμήχανα και θεωρήσαμε ότι κάποιος μεταμορφώθηκε σε ένα άσχημο τέρας θέλοντας να μας κάνει μια κακόγουστη φάρσα. Μα αφού τον κοιτάξαμε για λίγα λεπτά μουδιασμένοι, μετά το βάλαμε στα πόδια, γιατί καταλάβαμε πως δεν αστειευόταν. Είχαμε ακούσει από τα ΜΜΕ ότι ήδη στην Κίνα είχε καταφέρει να κλείσει χιλιάδες ανθρώπους στα σπίτια τους και να σκορπίσει τον θάνατο.
Σχολεία, πανεπιστήμια, καταστήματα… όλα έκλεισαν.
Οι άνθρωποι φυλακίστηκαν μες στα «παλάτια» που δημιούργησαν. Ευτυχώς αυτές τις δύσκολες μέρες που περνάει η ανθρωπότητα συνεχίζουμε να συναντιόμαστε με τους συμμαθητές μου μέσω μιας πλατφόρμας. Οι γονείς μου δεν πηγαίνουν πια στα γραφεία τους αλλά δουλεύουν στο σπίτι. Πώς κατάφερε αυτός ο ιός να δώσει περισσότερο χρόνο στους ανθρώπους να ασχοληθούν με τα ουσιαστικά πράγματα γύρω τους δεν μπορώ να το εξηγήσω! Και το άλλο; Οι χώρες σταμάτησαν τους ανταγωνισμούς και βοηθούν η μία την άλλη για να ανακαλύψουν τρόπους καταπολέμησης του ιού. Παράξενο, ε; Είδες; Πώς είναι δυνατόν αυτό το αόρατο ον να «ξυπνήσει» τους ανθρώπους. Φοβάμαι… αλλά από την άλλη ελπίζω ότι αυτή η περιπέτεια θα «αλλάξει» τους ανθρώπους.
Α! ένα πεφταστέρι!
«Μακάρι οι άνθρωποι να συνεχίσουν ν’ αγωνίζονται ενωμένοι, και κάθε λάθος και κακία του παρελθόντος να φυλακιστούν στο ντουλάπι της αμνησίας».
Tuesday, 07/04/2020
Dear Diary,
I’ve had much time to write to you but now I feel the need to tell you what’s going on around the world.
It all started on a sunny spring day when my friends and I were in the square playing football. Suddenly an unreal being appeared in front of us round like a huge thorny ball with a huge mustache that was joined by its big favorites. A royal crown adorned its head and, it told us that came from a family of destructive viruses.
It approached us slowly and in a serious and imposing manner told us: “My name is COVID 19 and I suggest you go home quickly. The land belongs to me! I will become the ruler of the world!”.
At first, we laughed awkwardly and thought that someone had turned into an ugly monster wanting to make us a bad taste prank. But after we looked at him numb for a few minutes, then we ran away, because we realized that it wasn’t joking. We had heard from the media that already in China it had managed to lock thousands of people in their homes and spread death.
Schools, universities, shops and everything closed.
People were imprisoned in the “palaces” they created. Fortunately, in these difficult times for humanity, we continue to meet with my classmates through a platform. My parents no longer go to their offices but work from home. How this virus managed to give people more time to deal with the essential things around them I can’t explain! And the other? Countries have stopped competing and are helping each other find ways to fight the virus. Strange, huh? Did you see? How is it possible for this invisible being to “wake up” people? I’m afraid, but on the other hand, I hope that this adventure will “change” people.
A! a falling star! : “May the people continue to fight together, and may all the mistakes and evils of the past are imprisoned in the closet of amnesia.”
Ημέρα καραντίνας: 25η
Αγαπητό μου ημερολόγιο,
Συγγνώμη που σε ξέχασα αλλά η ζωή μου είναι γεμάτη ανατροπές. Ξέρεις τι έγινε; Εμφανίστηκε στη γη ένας ιός πολύ επικίνδυνος. Το όνομά του «Κορονωϊός». Μάλλον κατάγεται από βασιλική οικογένεια. Πρώτα πήγε στην Κίνα αλλά δεν ικανοποιήθηκε με τις ριπές θανάτου που εκτόξευσε και είπε «ας πάω και μία βόλτα από την Ελλάδα και τις υπόλοιπες χώρες». Που λες εξαιτίας αυτού του θανατηφόρου και επικίνδυνου, αλλά αόρατου ιού, ο οποίος μοιάζει με μια αγκαθωτή μπαλίτσα που εισχωρεί στους πνεύμονες και τους καταστρέφει, οι άνθρωποι απ’ άκρη σ’ άκρη του πλανήτη κρύφτηκαν μες στα σπίτια τους. Τα σχολεία έχουν κλείσει και δεν ξέρουμε πότε θα ξανανοίξουν.
Ευτυχώς, κάνουμε διαδικτυακά μαθήματα και δεν θα χάσουμε τη χρονιά, αλλά και βρισκόμαστε όλα τα παιδιά μαζί σε ένα εικονικό δωμάτιο, λέμε ανέκδοτα, αλλά και συζητάμε σοβαρά θέματα όπως και το θέμα του κορονωϊού και τις αντιθέσεις του. Είμαι σίγουρος τώρα ότι εσύ θα με ρωτήσεις για ποιες αντιθέσεις μιλάω, ε; Ορίστε, απ ́ την μια θέλει να κατακτήσει τον κόσμο μολύνοντας τον και απ’ την άλλη φέρνει κοντά τους ανθρώπους. Καταλαβαίνεις τι σου λέω; Κατάφερε αυτό που δεν έχουν καταφέρει εδώ και πολλά χρόνια μεγάλοι οραματιστές, δηλαδή να είναι οι λαοί ενωμένοι, να βοηθούν ο ένας τον άλλον και οι αρχηγοί των κρατών να βλέπουν με τα μάτια της καρδιάς, όπως έλεγε και ο Μικρός Πρίγκιπας. Αμ! το άλλο; Το περιβάλλον ανάσανε!
Γι’ αυτό που συμβαίνει νιώθω θυμό. Θυμώνω που δεν μπορώ να συναντήσω τους φίλους μου, να παίζω ελεύθερος, να πηγαίνω σχολείο… Θα μου πεις ότι έχω ελεύθερο χρόνο! Έχω… αλλά τι να τον κάνω; Να μην παραπονιέμαι όμως, γιατί έχουμε αυλή στο σπίτι μας και είμαι μέλος μιας όμορφης οικογένειας. Έχουμε έρθει πιο κοντά ο ένας στον άλλο και αρχίζουμε να γνωριζόμαστε καλύτερα. Ελπίζω να εξαφανιστεί ο Κορονωϊός, αλλά οι άνθρωποι να συνεχίσουν να είναι πιο κοντά ο ένας στον άλλο.
Quarantine day: 25th
Dear Diary,
Sorry I forgot you but my life is full of upheavals. Do you know what happened? A very dangerous virus has appeared on earth. The name of “COVID 19”. It probably comes from a royal family. It first went to China but was not satisfied with the death throws and it said “let’s go for a walk from Greece and other countries.”
As if because of this deadly and dangerous but invisible virus, which looks like a thorny ball that penetrates the lungs and destroys them, people from all over the world hid in their homes. Schools are closed and we do not know when they will reopen.
Fortunately, we are doing online lessons and we will not miss the year, but we are all children together in a virtual room, we tell jokes, but we also discuss serious issues such as the issue of the crown and its contradictions. I’m sure now you will ask me what contrasts I am writing to you about them. Here, on the one hand, it wants to conquer the world by infecting it, and on the other, it brings people together. Do you understand what I’m telling you? It has achieved what great visionaries have not been able to do for many years, namely that the peoples are united, help each other and the leaders of the states see with the eyes of the heart, as the Little Prince said. And you know something: ” The environment breathed!”.
I am angry about what is happening. I’m angry that I can’t meet my friends, play freely, go to school… You’ll tell me I have free time! I have… but I do the same and the same things. But I don’t complain, because we have a yard in our house and I’m a member of a beautiful family. We have come closer to each other and we are getting to know each other better. I hope COVID 19 to disappear, but people continue to be closer to each other.
Published: Apr 14, 2020
Latest Revision: May 17, 2020
Ourboox Unique Identifier: OB-775857
Copyright © 2020
