Miniklerim ile ilk gezim

Yıl 2008.Şanlıurfa ‘ nın Halfeti ilçesine atandım.Göreve yeni başlamanın heyecanı bir yandan , öğrendiğim bilgilerin hepsini nasıl nerde uygulayacağım tedirginliği bir yandan bir köy okulunda çalışmaya başladım.

Çok geçmeden anladım tabiki öğrendiğim bilgilerden çok tecrübeydi öğretmenlik.Okulda öğrendiklerimizi olduğu gibi uygulayamadığımızı.Özellikle köy okulunda çalışmanın çok büyük bir emek olduğunu anladım bir kaç sonra.Hevesim çalışma aşkım, öğrencilere olan sevgim günden güne artarak büyüdü.Daha ne yapabilirim diye sordum hep kendime.

Birgün köyden dışarı hiç çıkmayan öğrencilerimi 10 kilometre ötedeki ilçe merkezine götürmeye karar verdim.Tüm prosedürler tamamlandı.Sıra gezi günümüze geldi.Merkeze ilk gittiğimiz anda çocukların bir yandan bağırışı ,heyecanı ,şaşkınlığı okadar duyguyu aynı anda yaşıyorlardı ki..Barajı deniz sanan , köyden dışarı hiç çıkmayan çocukların sevinci sevincim oldu.İlk o zaman dedim iyi ki öğretmenim…Bugün hala diyorum iyi ki öğretmenim…