ZORiY’NİN GÜNLÜĞÜ

Adıyaman’dan çıkıp Malatya Abdülhamid Han Ortaokulu’na doğru yol alırken beni nelerin beklediğini hayal bile edemezdim.Proje ekibi beni muhteşem karşıladı.

Gelir gelmez benim için hazırladıkları eTwinning küpesi, bileklik ve HOŞGÖRÜ KOLYESİni taktılar.

Daha sonra birlikte oyunlar oynadık.

Proje okulumda birtakım gözlemler yaptım, zorbaca davranışlar gördüğümde  çok üzüldüm.

Bu üzücü durum hakkında fikirlerini almak için okul idaresi, öğretmen, öğrenci ve velilerle röpörtajlar yaptım.

Zorbalığa dair tüm okuldan topladığımız görüş, dilek ve temennileri, Proje dostlarımla birlikte hazırladığımız ZORİYNİN DİLEK VE TEMENNİ KUTUSUNA attık.

Toplanan önerileri çözüm bulmasıiçin  okul idaresine teslim ettik ve en kısa sürede çözüm bulunmasını talep ettik.

Tüm zamanımı tabii ki okulda geçirmedim, akşamları proje dostlarımın evinde en güzel şekilde ağırlandım, yeni arkadaşlar edindim.

Sadece bu okulda değil, mis gibi kayısı çiçeklerinin  dört bir yanı sardığı bu cennet yerde bir tek zorbalığın kalmamasıydı tek  dileğim, proje dostlarımla vedalaşırken.