Türkiyede kuş gözlemi

Kuş gözlemciliği doğayı kuşların dünyasından tanımayı ayarlamak bir gözlem sporudur. Kuş türevleri sayısı dünyasını tamamlandı.

Ülkemizin kuşlar, zengin olmasının en önemli nedenleri, zengin sulak alanlara sahip olması ve kuş göç yolları konusundadır. Türkiye’de kuş gözlemciliği

NASIL YAPILIR?

Kuşlara yaklaşıyor, mümkün olan dürbün, yakın gözlem yapmayı mümkün kıl. Açık havada, uzak mesafelerde bu amaca yönelik olarak yapılmış olan teleskoplar da çok yararlı olurlar. Gözlemlerinizi kaydetme tutmaya yarayan bir not defteri unutulmadı. Ayrıca kuş türlerinin olmasını bir rehber kitap almanızı sağlar.

Gözlem ile uyuşturulması gereken bir takım kurallar vardır. Bunların çıkışı kuşları rahatsız etmemek gelir. Yuvalama alanlarına girmemek, yumurta veya yuva malzemesi almamak gerekir. Bir eşyayı bırakılmamış.

İl:  İçel
İlçeler:  Silifke
Yüzölçümü:  14-480
Rakım:  Deniz seviyesi
Koruma:  var Başlıca
Özellikleri:  tatlı ve tuzlu göller, bataklık

Kuş Türleri: Küçük karabatak (maks. 180) ve tepeli pelikan (maks.56), üreyen yaz ördeği (50 çift ile Türkiye’nin bilinen en büyük popülasyonu) ve pasbaş patka (30 çift), kışlayan büyük orman kartalı (maks. 20) ve şah kartal (maks.6) gibi, nesilleri dünya ölçeğinde tehlike altında olan türüyle dünyadaki kuşbaşı statüsü kazanır. Bunlara ek olarak, küçük balaban (25 çift), gece balıkçılı (150 çift), alaca balıkçıl (70 çift), erguvani balıkçıl (50 çift), turaç (50 çift), sazhorozu (300 çift), kocagöz (60 çift), bataklıkkırlangıcı (300 çift), akça cılıbıt (200 çift), mahmuzlu kızkuşu (300 çift) ve küçük sumru (150 çift) gibi türler yaşında ortalama sayılarda ürer. Aralarında boz kaz (maks.1450), fiyu (maks. 11.648), çamurcun (maks. 14.952), kaşıkgaga (maks.4325) ve sakarmekenin (maks. 36.240) içerisinde büyük sayılarda sukuşu (maks.91.097)