Göksu Deltası:

Mersin ili, Silifke ilçesine bağlı 4 belde ve 7 köyden oluşmaktadır. Göksu Deltası; Orta Toroslar eteğinde bulunan Mersin İli’ne bağlı Silifke İlçesi’nin güney kenarında, Göksu Irmağının oluşturduğu kıyı ovası üzerindedir. Doğusunda Erdemli, batısında Gülnar, Güneyinde Akdeniz, Kuzeyinde Konya ile çevrili il merkezine 85 km uzaklıktadır. Delta, 10.000 km² ‘lik havzaya sahip Göksu Irmağı’nın Silifke-Taşucu arasında denize açıldığı bölgedir. Göksu Nehri’nin batısında iki lagün olan Paradeniz ve Akgöl yer alır. Mersin İl sınırları içerisinde, 36° 17′ Kuzey, 33° 59′ Doğu koordinatları arasında yer alır. Özel Çevre Koruma sınırları içerisinde on adet yerleşim yeri bulunmakta olup toplam koruma alanı 226 km² dir. Denizden yüksekliği 0-5 m arasında değişen Göksu Deltasının toplam alanı yaklaşık 15 000 hektardır. 

Göksu Deltası ve yakın çevresi tarihi ve arkeolojik değerler açıdan çok zengindir. Delta içerisinde yer alan üç höyük kalıntısının Hitit dönemine ait olduğu sanılmaktadır. Paradeniz Lagünü kenarındaki kumullarda Roma ve Bizans dönemlerine ait büyük yapı kalıntıları bulunmuştur. İncekum yakınlarında, ve Akgöl’ün güneyinde yer alan kumullarda da bazı kalıntılar yer almaktadır. Altınkum ve Gazi Çiftliğinde yer alan iki yatır bölgedeki yedi kardeş yatırlarından ikisidir. Hacıpaşalar çiftliğinde bulunan iki alçak Höyük, Roma – Bizans kalıntıları, Ulugöz Su Kovaları ve Atatürk Çiftliği tarihsel niteliktedir. Ayrıca Deltanın batısında tarihi 13. 14. yy’a kadar uzanan Roma, Bizans ve Ermeni kalıntıları vardır. Meryemlik, Hıristiyan döneminde önemli bir hac merkezi olan kent, Roma ve erken Bizans dönemlerinde kurulmuştur. Silifke’nin ise günümüzde tarihi kalıntılarla dolu olması, Roma ve Bizans dönemlerinde çok gelişmesindendir. Atakent (Susanoğlu) / Corasium da 7. yüzyıla kadar önemini ve varlığını sürdürdüğü sanılan Bizans Liman kalıntıları bulunmaktadır.

Ornitoloji Nedir:

Ornitoloji; kuşbilim olarak da bilinir, kuşları inceleyen bilim dalıdır. İnsanla aynı doğal çevreyi paylaşan en önemli hayvan gruplarından biri olan kuşlar Tarihöncesi dönemlerden beri insanların büyük ilgisini çekmiştir. Kuşlarla ilgili eski yazılı kaynaklar avcılık, kuş yetiştiriciliği ya da evcilleştirme gibi etkinliklere dayanıyordu. Ortaçağda, özellikle doğancılık ve av kuşlarıyla ilgili olarak kuşlar üzerine çok sayıda kitap yazıldı. Bilimsel ornitolojinin temelleri ise 18. yüzyıl ortaları ile 19. yüzyıl sonları arasında atıldı; bu dönemde kuş türlerinin tanımlanması ve sınıflandırılması bilim adamlarının başlıca ilgi alanım oluşturdu ve yeni türler keşfetmek üzere yeryüzünün dört bir yanında çalışmalar yapıldı. 20. yüzyıl başına gelindiğinde yaşayan kuş türlerinin büyük çoğunluğu bilim dünyası tarafından tanınıyor, ancak biyolojileri hakkında çok az şey biliniyordu. 19. yüzyılın ikinci yarısında, özellikle taksonomik amaçlarla kuşların anatomisi üzerinde geniş kapsamlı çalışmalar yapıldıysa da anatomik çalışmalar, 20. yüzyıl başında büyük ilgi çeken ekoloji ve etoloji çalışmaları yüzünden yavaşladı, ama 1960’lardan sonra kuşların işlevsel uyarlanmalarıyla ilgili olarak yeniden canlandı.

Yeryüzündeki yaklaşık 8.700 kuş türünün dağılımı, göçleri, davranışları ve ekolojisi ornitolojinin başlıca ilgi alanını oluşturur. Çok geniş alan çalışmaları gerektiren bu konularda, bilgilerin büyük bölümü çok sayıdaki amatör ornitolog tarafından elde edilmektedir. Bu nedenle, ornitoloji amatörlerin önemli katkılar yapabildikleri birkaç bilim dalından biri olarak kabul edilir. Taksonomi ve anatomi çalışmaları ise kuş koleksiyonlarına sahip üniversite ya da müzelerde profesyonel araştırmacılar tarafından yürütülür.

Kuşların Ölme sebepleri:

Son zamanlarda özellikle kış aylarındaki kuş ölümlerinin asıl nedeni, kışı geçirmek için Kuzey’den Güney’e göç eden kuşların, dünyadaki dört adet en önemli göç yollarından; ülkemizden geçen iki göç yolunun yok olması ve kuşların yolların kaybetmesidir. Çünkü; kuşların göç ederken mola verip beslendikleri ve üredikleri sulak alanların tahrip edilmesi yollarının kaybedilmesinde en büyük etkendir. Bu süreç uzun bir sürse devam etmekte ve sonuçta kitlesel ölümler meydana gelmektedir. Zira; sulak alanlar güneş ışığının dibine kadar ulaşarak fito ve zooplanktonların, su altı ve su üstü bitkilerinin, aquatik hayvanların gelişmesine imkan veren, çoğu yeri saz, kamış gibi yüksek, kuşların yuvalanmasına, üremesine, beslenmesine, saklanmasına ve barınmasına uygun ve ornitolojik açıdan büyük öneme sahip alanlardır. Sahip olduğu biyolojik çeşitlilik nedeniyle dünyanın doğal zenginlik müzeleri olarak da kabul edilen sulak alanlar; doğal işlevleri ve ekonomik değerleriyle yeryüzünün en önemli ekosistemleridir.

TMTAL Kuş Gözlemciliği: 

Bu 6 aylık proje’de çok bilgiler edindik.Bilmediğimiz kuş cinsleri öğrendik ve kuşların zor şartlar altındaki yaşamlarınıda görmüş olduk.Bu proje esnasında 4 defa Kuş Cenneti’ne gittik ve gözlem yaptık.Dürbün,Teleskop vb. gibi araçlarla kuşları izledik ve gözlemledik.Kuşlar bizi çok güzel şekilde karşıladı bu güzel❤ kuşlar hayatlarının büyük bir kısmını göç ederek geçiriyorlar.Ve bize düşen en büyük işte onları ve onların yaşam yerlerini korumalıyız.Biz TMTAL olarak ilk kuş gözlemi yapmaya gittiğimiz’de fazla bilgili değildik.Ama gözlem yaparak artık hemen hemen her şeyi biliyorduk👌😊

Türkiye”de Kuş Gözleminin Tarihçesi:                                   Geçmişten günümüze kadar insanoğlu, olağanüstü çeşitliliği ve doğaya meydan okuyan kanat çırpışlarıyla kuşlardan etkilenmiştir. Binlerce yıldır kuşların göç güzergâhlarında bulunan Anadolu coğrafyası, doğaya kuşgözünden bakan “kuş gözlemciliği”ni de beraberinde getirmiştir. Bir anlamda kuş gözlemciliği, insanoğlu için doğanın gizemlerine aralanan kapı niteliğindedir. Kuş çeşitliliği bakımdan çok zengin olan Türkiye’nin barındırdığı kuş türlerinin sayısı Avrupa’nın tamamında var olan kuş türlerinden daha fazladır. Kuş gözlemi onları gözlemleyip, bilgi sahibi olmanın yanı sıra kuşların seslerini kayıt altına almak, fotoğraflarını çekmek ve de çizimlerini yapmak gibi farklı alanları da beraberinde sizlere sunar.

Türkiyede”ki kuş Rotaları:

Asırlardır göçmen kuşlar, karalar üzerinde büyük su kütlelerini en dar noktadan geçen rotaları izlerler. Kuşların belirlediği göç yolunda en kısa karasal bağlantı Türkiye’den geçer. Denizi geçmek zorunda olan göçmen kuşlar ise Boğaziçi, Çanakkale Boğazı gibi en dar noktaları tercih ederler. Yüksek dağlar üzerinde süzülürken de Arhavi ve Borçka-Artvin,mersin ve Belen-Hatay gibi daha alçak olan geçitleri kullanırlar.

Türkiyede”ki Göçmen Kuşlar:

1:Leylek

2:Gök Güvercin

3:Guguk

4:Kırlangıç

5:Karasağan

6:Yaban Kazları

7:Yaban Ördeği

8:Kelaynak Kuşları

Türkiye Haritasında Kuşların                  Rotası