İSTANBUL VE KEDİ

Ara Tatilde teyzemin yanına İstanbul’a gelmiştim.İstanbul hayallerimin şehriydi.Teyzem beni tarihi mekanlara götürdü. Her gün değişik tarihi mekanlara gidiyor.Ak gün Topkapı Sarayı, Dolmabahçe sarayı, Kız Kulesini gezdik.İkinci gün Eyüp Sultan camını ve Ayasofya’yı gezdik.Üçüncü gün taksimdeki kuşlara yem verdik. Dördüncü gün Pierre Loti tepesini ziyaret ettik.

Dönüşte yaralı bir kedi gördük.Kedinin ayağı kırılmıştı ve çok acı çekiyordu, yere eğildim ve kedinin ayağına baktım. Çok kötü sözcükdu. Teyzem veteriner arkadaşı mayını ablayı aradı.

Yanımıza geliyormuş çok sevinmiştim. Mine ablam kedinin bacağını alçıya aldı ve çok iyi bakalım dedi …

Teyzemle düzenli bir şekilde işlemiye götürdük. Her gün aramızdaki bağ kuvvetleniyordu.Teyzem ve ben masum kediciğe çok alışmıştık … 

Hep birlikte çok güzel yerlere gittik.Ne kadar da dükkanın camındaki HAYVANLAR GİREMEZ! gibi iticiğiyle olsa bile bizi üzmedi.Gezmeye devam ettik. O gün akşam çok yorulmuştuk eve zor gittik …

Eve varır varmaz teyzem ve ben uyumuşuz.Masum kedicik bizi uyandırmak için o kadar çok uğraşıyordu ki ki bir yandan miyavlıyor bir yandan da patileri ile yüzümü çektiğini farkettim. Teyzem feryatlar içinde YANGINNN! dedi. Uyandığımda onu yer duman içindeydi. Hemen itfaiyeyi aradık, bize balkona çıkıp orada beklememizi söyledi kediyi kucağıma alıp teyzemle birlikte balkona çıktık. İtfaiye geldi … Bize doğru merdivenini uzattı.Bizi aşağı indirdiler. Biz de yanıcaktık.Ve kedinin ismini KAHRAMAN oldu.

 Yangından birkaç gün sonra memlekete dönmeye karar verdik. Tabiki de KAHRAMANLA BİRLİKTE …