Στο δρόμο από τον Ιανουάριο μέχρι τον Δεκέμβριο

Με μεγάλη μου χαρά δημοσιεύω

ένα άλλο βιβλίο ποιημάτων που μετάφρασα

στα ελληνικά.

Αυτό το βιβλίο έχει ένα ποίημα

για κάθε μήνα του έτους,

με το ιδιαίτερο χρώμα εκείνου του μήνα

και με την ιδιαίτερη μούσα που ήρθε

σε μένα μαζί του.

🌸🌸🌸

Μεγάλο ευχαριστώ στην

Εριφύλη Τσαβδάρη,

την καταπληκτική δασκάλα των ελληνικών μου,

για τη βοήθειά της στην μετάφραση της ποίησής μου

στα ελληνικά.

Και την υπέροχη σχέση που με έχει βοηθήσει

να αναπτύξω της ποίησής μου με την ελληνική γλώσσα

που την αγαπώ τόσο πολύ.

🌹🌻🌷🥀

Κατά τον βόρειο Ιανουάριο

Κατά τον βόρειο Ιανουάριο

η αρρενωπή μου αρκούδα είναι

καλυμμένη με κουβέρτα από χιόνι.

Παρόλο που της στέλνω

άμαξες γεμάτες με ηλιαχτίδες

εκείνη προτιμά να κρατάει

τα μάτια της κλειστά.

αν και τραβάω την γούνα της

εκείνη κρύβει την καρδιά της

και δεν με αφήνει να πάρω απ’ αυτήν

ούτε μερικά χτυποκάρδια.

*Φωτογραφία του χιονιού – Δρ Yehuda Habaz

Δύο λευκοί πελεκάνοι

Δύο λευκοί πελεκάνοι

μιλούν για την αγάπη

από τις αρχές του Ιανουαρίου

μέχρι το τέλος του Δεκεμβρίου

δεν χρειάζονται

την μέρα του Αγίου Βαλεντίνου.

Τα πουλιά του Φεβρουαρίου

Τα πουλιά του Φεβρουαρίου

ψάχνουν για ένα χρυσό νόμισμα

στο καφέ ποτάμι

που έριξε ο ήλιος

πριν σβήσει το φως.

Ο Μάρτιος έρχεται

Ο Μάρτιος έρχεται

με ένα ποδήλατο

γεμάτο με λουλούδια

έχει το χαμόγελο

ενός άτακτου αγοριού

που το έσκασε από το σχολείο

η καρδιά του ξέρει

πως να ανοίγει

τις πόρτες .

Το Φεγγάρι Του Απριλίου

Υπάρχει μια πανσέληνος

και ένα γεμάτο ποτήρι κρασί

και μια ανόητη καρδιά

πες μου ένα παραμύθι απόψε.

Η βροχή του Μαΐου

Η βροχή του Μαΐου

έρχεται σαν

ένα καρποστάλ

από μια μακρινή χώρα

Βγάζει την φανέλα

του καλοκαιριού

και βρέχει την καρδιά.

Έρχεται ο Μάιος

Έρχεται ο Μάιος

έχει 31 βέλη

για να αγριέψει

με πηγαίνει στα χωράφια

και με μετατρέπει

σε μια μεθυσμένη πεταλούδα

μεταξύ των χιλιάδων λουλουδιών του

Ορκίζεται ότι θα είναι πιστός

για ένα ολόκληρο μήνα

αλλά

δεν με πειράζει

θα τρέξω ξοπίσω του

ακόμη και

για ένα βέλος.

🦋

Ο Ιούνιος με περιμένει

Ο Ιούνιος με περιμένει

δυο βήματα μακριά

Ξέρει ότι είναι ο μήνας μου

περισσότερο από κάθε άλλο μήνα

Θα με πάει στην θάλασσα

να με χρωματίσει τυρκουάζ

και θα μου φορέσει

τα πιο όμορφα κοχύλια

Ξέρει ότι θα μεθύσουμε και οι δυο

και θα ξεχάσουμε το χειμώνα

Θα τρέχουμε ξυπόλητοι

στις ξανθιές αμμουδιές

θα αφήσουμε τον ορίζοντα

πίσω

Θα χορέψει μαζί μου

καυτός σαν τη φωτιά

όλες τις νύχτες που έχει

και θα αφήσει

μια πανσέληνο

στην παλάμη μου

πριν φύγει.

Πώς κι έτσι

Πώς κι έτσι

Μου φτιάχνεις τις εποχές,

γεμίζεις την καρδιά μου

με σύννεφα βροχής,

τον Ιούνιο ;

Και τον Χειμώνα

μου στείλεις ένα μπουκέτο χελιδόνια

πετούν πάνω

με μια υπόσχεση

για το αύριο.

Στο τρένο του Ιουλίου

Συναντηθήκαμε μια νύχτα

στο τρένο του Ιουλίου

κρατούσες ένα φεγγάρι ηλίου

στο χέρι σου

” Έχουμε μαζί δύο ή τρεις σταθμούς

και λίγο από μια θάλασσα” είπες,

μου ζήτησες να χορέψω μαζί σου

μου ψιθύρισες λέξεις πεταλούδων

να πεθάνω από την ομορφιά τους

να πεθαίνω

Στη συνέχεια ο κινητήρας σταμάτησε

μεταξύ των χειμερινών σιδηροτροχιών

και ένα πεδίο φράουλας που εξαφανίστηκε

Πήγα κάτω κρατώντας

μόνο ένα χαμογελαστό νήμα

Μετά από όλα,

έχω αγγίξει για μια στιγμή

την τέλεια αιωνιότητα.

Ιούλιο στο Λονδίνο

Ιούλιο στο Λονδίνο

αστραπή και βροντές

οι μυρωδιές ενός μακρινού χειμώνα

που έκοψε τις χειροπέδες του

και εισέβαλε μεθυσμένος

για να κατακτήσει

την γη του

ενώ αυτή κάνει έρωτα

στα χέρια του καλοκαιριού

γεμάτη λαχτάρα.

Βροχή τον Αύγουστο 

Δεν μπορείς

να παραμείνεις στεγνός

όταν ξαφνικά

πέφτει βροχή τον Αύγουστο

και τραβά την καρδιά σου

όπως ένα φύλλο

σε ένα άγνωστο ταξίδι.

Ασ’την

καρδιά να πιάσει

και να χάσει

μια αστραπή

Ασ’την

να κλάψει

και να τρέμει

μια βροντή

Ασ’την να πέσει.

Ο Σεπτέμβριος είναι εδώ

Ο Σεπτέμβριος είναι εδώ

Φοράει ένα καπέλο και ένα σακάκι

Οι τσέπες του είναι

γεμάτες με φύλλα

του φθινοπώρου

και έχει ένα άρωμα του λαχτάρα

Κρατάει μια γκρι ομπρέλα

φτιαγμένο από σύννεφα

ρίχνει τη μαγεία του παντού

ίσως

θα πέσω

μέσα στον έρωτα.

Τα φύλλα του Σεπτέμβρη

Αργά

η καρδιά μου δίνεται στο φθινόπωρο

και δίνει χώρο

στα φύλλα στου Σεπτέμβρη

το πεζοδρόμιο,

στον άνεμο που πέφτει

από την κορυφή των χεριών

του καλοκαιριού

και αγγίζει το χαμηλότερο σημείο

που υπάρχει.

Οκτώβριος

Οκτώβριος

σβήνει τα καλοκαιρινά βήματα

η θάλασσα που συλλέξαμε κάποτε

τα λόγια που ψιθυρίσαμε

στα μάτια μας

διασκορπίζει

τα μεταναστευτικά πουλιά

στο πάρκο

και εγώ γίνομαι ένα

από αυτά.

Νοέμβριος στην μια άλλη πόλη

Στην μια άλλη πόλη

η μυρωδιά του Νοεμβρίου

είναι γεμάτη κανέλα και λαχτάρα

Η ομορφιά περπατάει ξυπόλητη

στα φωτισμένα πολύχρωμα δρομάκια

πίνω ένα μικρό εσπρέσο

και ένα μακρύ ούζο

ενώ αυτός

έβαλε ένα ξόρκι

σε εμένα.

Δεκέμβριος

Δεκέμβριος κατεβαίνει τις χειμερινές σκάλες

Τα γένια του – αγκάθια

τα μάτια του είναι σκοτεινά

το άρωμα της βροχής στο λαιμό του

Ένα νυσταγμένο τριαντάφυλλο

στο πέτο του παλτό του

και τα τραχεία χέρια του

είναι γεμάτα με πάθος

Μου υπόσχεται μια μαγεμένη καταιγίδα

μόνο αν έχω το κουράγιο

να του παραδοθώ.

Είναι το τέλος του Δεκεμβρίου

Είναι το τέλος του Δεκεμβρίου

και δεν ξέρω

είτε να περιμένω την θάλασσα

να γεμίσει τα άδεια κοχύλια

Ή να αναζητήσω καινούργια

στην παραλία

του επόμενου

χρόνου.

Είναι το τέλος του έτους

Και δεν ξέρω

είτε να περιμένω

τα κόκκινα φιλιά

του Δελόνυξ

να ανθίσουν ξανά

είτε να αφήσω τον Ιανουάριο να

με οδηγήσει σε άλλο

δρόμο.