Sonbaharı kışa bağlayan günlerden birindeydik.İkinci dersin sonlarına yaklaşmıştık.Etkinliğimizi tamamlamıştık ve öğrencilerimle sohbet ediyordum.

Birden dersliğin penceresinde kocaman, siyah bir kuş farkettim.Çocukların dikkatini kuşa çekmek istedim.Hepsine sessiz durmalarını söyleyerek;kuşu işaret ettim.Ürkütmeden cama doğru  yaklaşıp ona daha yakından bakmayı deneyecektik.

Yavaş yavaş yaklaştık.Kuş da ısrarla bize doğru bakıyordu.Hiç ürkecek gibi değildi.İyice yaklaştık.O bize bakıyordu biz de ona bakıyorduk.

Bizden, kalabalığımızdan ,onlarca gözün ona bakmasından hiç de korkmadı.Ona bu kadar yakından bakınca titrediğini ve bir gözünün yaralı olduğunu fark ettik.

Öğrencilerim ve ben ona öyle üzüldük ki…Elimize alıp yüreğimize sürebilseydik ve iyi edebilseydik onu ne hoş olurdu…

Serpil TEKFÜR