Η παρτίδα

Σε βλέπω.

Παραταγμένοι αθώοι,

σε μια σειρά

προχωράμε

Θέλουμε

και δεν θέλουμε

Δεν έχουμε άλλη επιλογή

Εσύ

στην απέναντι πλευρά της σκακιέρας

Άπειρες οι μορφές σου

Οι εκφράσεις σου

Και

Ως άπειρη

η ταχύτητα σου

Σε βλέπω

Αφήνω πίσω μου

εύπλαστα πετραδάκια.

Για να θυμάμαι από που ήρθα

Τα χρωματίζω

Και σχηματίζω

Τα αγαπημένα μου

Πρόσωπα

Τοπία

Συναισθήματα

Κάποια με αξία,

Κάποια με μεγάλη αξία,

Κάποια,

Όλη μου η ζωή

Σε βλέπω

Περνάς

Κοφτά από δίπλα μου

Πολλές φορές

Ίσως

δεν ξέρεις τι γυρεύεις

Ξέρεις

Και δεν ξέρεις

Δεν έχεις άλλη επιλογή

Κάποιοι

Με την βοήθεια μας

Σου δείχνουμε τον δρόμο

Και όλα τελειώνουν

Στον διάβα σου

Μαζεύεις πετραδάκια

Τα μετατρέπεις σε αναμνήσεις

Στο τέλος

μιας διαδρομής

Τα μοιράζεις άνισα

Στους υπόλοιπους

Ξέρεις που

να τα δώσεις

Σε βλέπω.

Σε φέρνω

Συχνά κοντά μου

Τις νύχτες

Για να σε καταλάβω

Κι ας μην το θέλεις

Πείθω τον εαυτό μου

Πως δεν φοβάμαι

Και δεν φοβάμαι

Σου επιτίθομαι

Πλάθοντας πετραδάκια

Και στα πετάω

Μα εσύ γιορτάζεις

Γιατί γνωρίζεις

Πως το βέλος του χρόνου δεν σταματάει

Προσπαθώ να

φτάσω στο άπειρο

με παρατηρείς από κοντά

και καταλήγει να είναι μάταιο

Δεν έχω πολύ χρόνο

Πολλές φορές

Απαιτείς να απλώσω το χέρι

Μου αφήνεις μια ανάμνηση

Ανοίγω την παλάμη

Και βλέπω

τον εαυτό μου

και κάποιους γνωστούς μου

να μεγαλώνουν

Σαν σε ταινία

Σε διώχνω

Τώρα και πάντα

να φύγεις.

Σε βλέπουμε.

Πάντα σε βλέπαμε

Πιανόμαστε χέρι-χέρι

Θυμώνουμε που υπάρχεις

Και δεν υπάρχεις

Προσπαθούμε να σε θάψουμε

Με μανία

Και ανέλπιστα

Ερχόμαστε πιο κοντά σου

Κάποιοι τραγουδάνε

Κάποιοι ζωγραφίζουν

Κάποιοι

Πίνουν λίγο παραπάνω

Κάποιες αναμνήσεις

Είναι πιο δύσκολες

Από τις άλλες.

Στο τέλος της μέρας,

Αυτοί που

Τα καταφέραμε

Σκαρφαλώνουμε στο

Βουνό που φτιάξαμε

Και γλεντάμε

τον Θάνατο Σου

Με ζωή.

Για σήμερα μόνο.

Την άλλη μέρα

Το πρωί

Ξεκινάει

Νέα παρτίδα,

Και αυτό το παιχνίδι

Δεν τελειώνει ποτέ.