ORZALA_The Brightness of FIRE
دا ~اُورزلو~ می دے دلدار موندلی
پہ سور انگار کی می قرار موندلی
سہ دا یار نیازبین غمونہ
سہ دا یار نیازبین غمونہ
سہ غمگین غونتی ماخام
سہ می سترگی شرابی دی
سہ پہ لاس می دے سور جام
سہ پہ سر می مستی ختی
سہ می جام دے نا تمام
سہ دا یار پہ خوا کی ناستی
سہ زہ خلاص یم لہ انجام
سہ روخانہ لہ سپوگمے دا
سہ ولاڑہ دا پہ بام
سہ دی شونڈی یی نازکی
سہ پہ سر می دے الزام
سہ دا زلفو یی خمونہ
سہ دی سترگی یی بادام
سہ ہسی نگاری یم
سہ ٭نقش٭ دے زمہ نام
توبہ توبہ شومہ ازار لہ سترگو
توبہ توبہ شومہ ازار لہ سترگو
ہم دا کلی ہم دا خار لہ سترگو
ہر یو پور می پرھر دے گورا
داسی اویکڑو گزار لہ سترگو
ویجاڑ دا زڑہ چمن می پروت دے
راوالہ پی تہ بھار لہ سترگو
ھر زیگر یی پہ بنڑو ویشتلی
بلبلہ مہ کوا کوکار لہ سترگو
شراب اُس می نشہ کولی نہ شی
راشہ کڑہ می لگ خمار لہ سترگو
بادامی سترگی چی لری دلبرہ
نقش٭ شمہ دی نثار لہ سترگو
ما ویل راشہ اے دلبرہ دی ویل لری شہ دا لا
ما ویل زڑہ می ٹول پرھر دے دی ویل طبیب نہ یم دا خار
ما ویل پہ زڑہ دا ولی سخ یی دی ویل خکلے یمہ زار
ما ویل آستانے داعشق تہ راشہ دی ویل نہ یمہ اوزگار
ما ویل در بہ شم گودر تہ دا منگو پہ دا قطار
ما ویل لگ خو مخا مخ شہ دی ویل حُسن می دے نار
ما ویل خیر زہ دی جلبل شم دی ویل سم بہ شی خمار
ما ویل دا نکیرین جواب می تہ یی دی ویل لگ خو شہ اُخیار
ما ویل ولی ستمگر شوی دی ویل دے دا عشق ازار
ما ویل پروت یم پہ مقتل کی دی ویل اوخیجی پہ دار
ما ویل وخ دا زنکدن دے دی ویل روک شہ لہ نوخار
نقش٭ چی پریئخہ دنیا۔۔
کڑی یی چغی چی ہائے۔۔ سہ شو می نگار
تہ می دا سترگو یی قرار جانانہ
تہ می دا سترگو یی قرار جانانہ
یی دا کلی کہ دا خار جانانہ
سر می زکہ دا قدم پہ زے دے
روان یم تا پسی پہ لار جانانہ
زلفی باران ،شونڈی دی اور وراوی
ہم تہ غفار یی،ھم قھار جانانہ
ستہ لہ سترگو،او مسکا قربان شم
اے زمہ گلاب گلزار جانانہ
تا ویل سپرلے زمہ دا کلی خوخ وی
پہ سترگو جوڑ می کڑو بھار جانانہ
راشہ بس دے را خکارا دی مخ کا
نقش٭ بہ تر کمہ کوم کوکار جانانہ
خدے پرستہ غونتی نہ یمہ زہ
خدے پرستہ غونتی نہ یمہ زہ
جانان پرستہ پہ جھان کی گرزم
دا خوشحالی نوم می اوریدلی نہ دے
ہر وخ جنون او پی خفگان کی گرزم
ستہ دا سپین مخ دیدن بہ ہم زہ اوکم
کہ ٹول عمر بہ ارمان کی گرزم
خلقو یاقوت او مرجان خوخ کڑل لاڑل
زہ لیوالہ گل لہ گلستان کی گرزم
جانانہ راسہ لگ بہار دی روڑا
نقش٭ بہ نور سمرہ پہ خزان کی گرزم
۔
سہ جنون او سہ خفگان سہ می سیری دی گریوان
سہ لہ گُلا گل وریں دا سہ اچاولی یی پیضوان
سہ یی سترگی نرگسی دی سہ دی زلفی یی ماران
سہ پہ پوزہ یی نتکے دا سہ نارک شان یی لبان
سہ سپین مخ یی لہ سپوگمے دے سہ لہ نوارا دا روخان
گورا گورا یی خائست تہ دے سمرا خکلے می جانان
بے لہ عقشہ ہس نہ اخلم ہزار راشی کہ شیخان
ساقی دا زہرو پیالی راکہ تا نہ شمہ زہ قربان
ستہ دا در لیوانے سپے یم نہ ملک یم نہ انسان
ہم ستہ پہ وجہ تل یادیگی
نقش٭ خو دا نخہ بے نشان
.
.
زان لہ خپلہ میکدہ جوڑاوم
ساقی خپل مئے خپلہ پیالہ جوڑاوم
.
ستہ دا خپو مبارک خار می روڑو
اُس بہ کلی کی کعبہ جوڑاوم
.
نقش٭ دا جھان لہ ہر یو دین منکر یم
دا انسانیت بہ یو کلمہ جوڑاوم
ربا گلہ لرم لتہ ولی کڑمہ دہ پیدا
ولی جوند دی مالہ راکو سہ زمہ شوی گناہ
حساب غواڑی ولی ما نہ چی اختیار نہ وو زمہ
آغہ جوند سنگہ زمہ شو چی لیک کڑی وو بل چہ
ستہ دا جنت طلبگار نہ یم نہ پہ دنیا نہ پہ عقبیٰ
بس یو ستہ دیدن زہ غواڑم طلب نہ کڑم دا بل چہ
راشہ عقل دی خپل واخلہ ما لہ راکہ لگ خندا
دا ماشومتوبہ یم وتلی لیونتوب اوس مالہ را
لگ خو ما ہم پہ راحت کہ پہ نصیب می کڑہ لیلیٰ
ساغر و میکدہ نہ درنہ غواڑم دا نیمگڑی جام می دا دعا
دا اُخیارتوبہ بس ما خلاس کہ چی شم مست زہ پہ گڈا
۔
خدایا زڑہ یی ٹول جلبل شو
لہ ٭نقش٭ سہ شوی ختہ
باران دا اوخکو راوریگی راشہ
باران دا اوخکو راوریگی راشہ
زڑہ می نور اُس نہ صبریگی راشہ
رنگ می دا تا پسی تک زیڑ شو گورا
وینی لہ سترگو می تویگی راشہ
ستہ دا سرو شونڈو آ خندا یاداوم
جذبے می نور اُس نہ صبریگی راشہ
پس لہ تہ نہ ہس خندا رانغلہ
پہ زڑہ می دا غم نہر بہیگی راشہ
ما خو ویل چی خیر دے ہیر بہ دی کم
اُس می ہم زیگر خوگیگی راشہ
ستمگرہ زڑہ تہ یی نزدی کہ لگ شان
مدام پہ ہجر ٭نقش٭ جڑیگی راشہ
دا تورو زلفو دی اسیر یم
دا تورو زلفو دی اسیر یم
بندی دا در دی پہ زنزیر یم
دا حُسن صدقہ بہ یو ورز راکی
کاسہ پہ لاس یی دا در فقیر یم
یو ستہ دیدن تہ زہ رسوا شوم
کنی نایابہ گُل زہ دا انزیر یم
دا داناؤ منز کی لیونے یادیگم
مقام دا عشق ک لوئی وزیر یم
دا زڑہ پہ وینو دا جھان روخانوم
پہ دیوال ڈیوا بلا منیر یم
خوشحال دا زمانے غلام زمہ دے
نقش٭ بچے دا رحمان یم علمگیر یم
پہ جماعت می پریگدہ چی جامونہ ڈک کم
پہ جماعت می پریگدہ چی جامونہ ڈک کم
دا یار لہ سترگو می شراب دی سکلی
رضوانہ راشہ تماشا یی اوکا
دا جنت حورا پہ دنیا راغلی
لاڑشائی کعبہ زمہ قدم تہ روڑائی
ما پہ زیگر کی دے جانان ساتلی
زنکدن رالو،مخ می جانان تہ واڑو
دی مقصد لہ می وو جوند ساتلی
بنگ و شراب کی رالہ قبر جوڑکائی
میکدہ کی می وا زوانی بیلالی
جانانہ راشہ بس پخلہ شہ اُس خو
دا زڑہ لہ غواخو می دے ہار پیلالی
ہم ستہ جمال تینا کافر جوڑ کڑی
نقش٭ ہسی خو نہ دے رسوا شوی
ستہ پہ غم کی چی ناخاد شم
ستہ پہ غم کی چی ناخاد شم
پہ خپل زان کی زہ آباد شم
تیر وختونہ چی را یاد شی
پہ جڑا او پہ فریاد شم
دا گلاب چی مینہ نہ وی
سہ کہ بلبل او کہ صیاد شم
ستہ کوسہ بہ زہ پرینگدم
کہ صل واری پی برباد شم
دا دی در بہ تل گدا یم
زہ کہ ڈیر ہم نام نہاد شم
زہ لہ مینے بہ واو نہ ڑم
نشانہ کہ دا جلاد شم
ستہ دا زلفو بہ بندی یم
نقش٭ ڈیر کہ زہ آزاد شم
چی شراب درتہ پراتہ وی او پہ خوا کی وی جانان
بس جنت بہ پی زہ ورکم کہ پورا شہ دا ارمان
چہ غمگین غونتی ماخام وی او میدا میدا باران
چی تہ زلفی تار پہ تار کی زہ دی گورم حیران حیران
میکدے تہ وانڑا راشائی ساقی کیناوا رندان
پیمانی دی کڑہ تہ ماتی او نہرونہ کہ روان
بیا می مست کا پہ شرابو او بھر کا دا شیخان
دا رازونہ بس دے بند کا چی ملک یم کہ انسان
سنبل زلفو لہ سنڈ ورکا کڑا آزاد دا خاماران
۔
نقش٭ پہ دی زہرو کہ دی مڑکو۔۔۔
گُلہ! شم بہ دی قربان
لکہ شراب پہ میخانو کی اُوسم
لکہ شراب پہ میخانو کی اُوسم
قید ہر وختے پیمانو کی اُوسم
لگ دا مینے خیرات را کہ
زہ گدا ستہ پہ کوسو کی اُوسم
دی سپیرہ زڑہ زہ مجبور کڑے یمہ
کنی یم لال پہ نگینو کی اُوسم
پہ جماعتونو دی لیوالہ گورم
ہم لیوانے پہ بتکدو کی اُوسم
خدایا! بس دے مرگے راکہ
زہ پہ جوند خو لمبو سرو کی اُوسم
عجیبہ رواج دا دی دنیا دے ٭نقشہ
پہ گُل مئین یم او ازغو کی اُوسم
زمہ پہ سر دی ستہ قدم شی
زمہ پہ سر دی ستہ قدم شی
بیا دی سر رانہ قلم شی
چی دا مینے گُزار اُخری
راغ بہ سنگہ پہ مرہم شی
اے جانانہ آخر ہیر شی
کہ ہر سمرہ سوک اہم شی
دا کوسہ بہ دی پرینگدم
لہ حد نہ پورتہ کہ ستم شی
زڑہ می نور ہم پہ درازا شی
جوڑ دی زلفو کی چہ خم شی
بس یو واری تہ زمہ شہ
حسین دا جوند بہ می ہر دم شی
پہ ممٹائی ولاڑائی مازیگر کی
پہ ممٹائی ولاڑائی مازیگر کی
راتہ گوری ترس نظر کی
لیگی سترگی دی کڑہ پورتہ
اور می بل دے پہ زیگر کی
مخ یی رانہ پہ بل خوا کو
تیارا رالہ پہ سحر کی
لگ دا مینے دی نظر کہ
مجنون پروت دی ہم پہ در کی
پہ بلی یی حُسن ہسی زیب کڑی
لکہ بلبلہ پہ نختر کی
لہ جھانہ جدائی کی داسی خوش یم
لکہ سوک یار اُوگوری فجر کی
نقش٭ دا خائست یی سحری یم
خدایا! پُخلہ راسرہ دلبر کی
قاصد پی در تہ دی راغلی
قاصد پی در تہ دی راغلی
دا جانان یی پیام روڑے
پہ یو لاس یی مات بنگڑی دی
پہ بل یی خط ناتمام روڑے
وائی جانان یی را بلالی
سمرہ لوئی یی انعام روڑے
ہم خندا یی رالہ روڑہ
دا شباب یی ہم جام روڑے
خو افسوس می اُس پہ دا دی
دا سحر خط یی پہ شام روڑے
!…..ربا! ربا! زمہ ربا
دا دی سنگہ مقام روڑے
چی نہ تلے نہ اُدریدے شم
سنگہ دا دی کہرام روڑے
ساقیہ راشہ لگ می پوئی کہ
سہ یی عذاب پہ ماخام روڑے
زیَڑا پانڑا زہ پہ لار پراتہ یم
زیَڑا پانڑا زہ پہ لار پراتہ یم
دا خزان وہلی پہ بہار پراتہ یم
پران بلبل می طوافونہ کول
نن رجیدالی پہ گُلزار پراتہ یم
آشنا خلق اُس تپوس کڑی مانہ
چی ولی سرہ لکہ انار پراتہ یم
دا نادانان بہ پویاومہ سنگہ
چی زہ ولی پہ دا خار پراتہ یم
ستہ دا مینے نہ چی سوک خبر دی
ورتہ خکاری چی بسیار پراتہ یم
دا کور دی سپے یم پہ زنزیر می بند کا
چی دا در دی تل دلدار پراتہ یم
ہم تہ ٭نقشہ٭ اُس دا خلق پوئی کہ
سنگ پہ جنت کی لہ دی نار پراتہ یم
غم دی رانہ شرابی جوڑ کڑی
غم دی رانہ شرابی جوڑ کڑی
سلگو رانہ ربابی جوڑ کڑی
دا ظلم تفسیر اُس پہ خطونوں لیکم
ہر ماشوم می دے ڈاگی جوڑ کڑی
ساقی رانہ مراور کی مدام
دا مُلا مو فسادی جوڑ کڑی
حُسن تیارو کی نور زیبا شی
تور قمیص می پہ درزی جوڑ کڑی
نقش٭ دا مستئی ڈکی پیالی راکاوی
پہ ڈیر منت می دا ساقی جوڑ کڑی
ماخام دا غم می نہ تیریگی راشہ
ماخام دا غم می نہ تیریگی راشہ
زڑہ می تا پسی جڑیگی راشہ
پرھرونہ دا زڑہ می شول بے شمارا
سا می لہ تن نہ جداکیگی راشہ
اومی پُختہ چی حال می سہ دے
نور می صبر تمامیگی راشہ
توری سترگی می شوی سپینے
اوخکی می تا پسی بھیگی راشہ
راشہ رقیبہ ما ہلاک کڑہ
زڑہ می نور اس نہ صبریگی راشہ
مور وائی بچی تہ چی سبق مہ وایا
دا اواز می نہ ہیریگی راشہ
کابل او کہ خیبر دے گورا
پہ ہر کور بی اور بلیگی راشہ
نقش٭ دی پہ تما یم جانانہ
ستا بہ کلہ صبا کیگی راشہ
ستہ دا خار پہ میکدو کی اُوسم
ستہ دا خار پہ میکدو کی اُوسم
زہ دا صحرا پہ تورو شپو کی اُوسم
راشہ پہ خوا کی می تہ کینہ لگ شان
لیوانی درپسی سرو غرمو کی اُوسم
دا ستہ دا پارا خاوری ایری یم
کنی یم لال،پہ نگینو کی اُوسم
مجنونان راتہ پہ کوسہ پراتہ دی
او زہ ستہ خاورو دا خپو کی اُوسم
نقش٭ دی لگ شان پہ سکون کڑہ
تل دی غمونو اندیخنوکی اُوسم
۔
۔
اے دا عرش برا مالکہ گورا پہ گل می اور بلیگی
یو نظر خو خکتہ اوکہ پہ گوگل می اور بلیگی
باز لہ خو برا پروازونہ ورکے خو پہ بلبل می اور بلیگی
ہر یو گل می شولو مڑاوی ہم پہ سنبل می اور بلیگی
۔
نقش٭ لہ تہ نہ گلہ مند یم
ولی پہ اوربل می اور بلیگی
۔
۔
۔
۔
۔
BACHA KHAN UNIVERSITY MARDAN ATTACK
مینی دی ہسی دیوانہ کڑم جدائے لہ مُلا، ہم لہ میخانہ کڑم
تل پہ چغُو او گڈا یم کتہ دی داسی مستانہ کڑم
پہ نمر،قمر،ستوری،گلاب دی گورم پہ شپہ دا ہجر دی نندارا کڑم
دا زڑہ وینی زہ پہ سترگو تویوم چی پہ بنڑو یی نشانہ کڑم
اول یی خپل کڑم بیا وائی دا بل ام شراب یی دا ڈکی پیمانہ کڑم
۔
خدے نہ مینہ می غوختلہ
نقش٭ دا پختو یی بلبلہ کڑم
غزاونے چی می یار شو پہ سحر کی
غزاونے چی می یار شو پہ سحر کی
نمر زر پٹ شو پہ فجر کی
پہ گلستان چی سپرلی رالو
بلبل قید شو پہ نختر کی
جانان می ہسی بے نظیر دے
مثل بائے را نشی عصر کی
کی جھان ورلہ کل ورکم موڑ بہ نہ شی
خدایا تہ چی سوک نحر کی
یا خو یار رالہ پہ سنگ کہ
یا کچکول پہ لاس می گقیر دا در کی
نقش٭ دا یار دا کوسے خار کہ
قدم پہ زڑہ ورلہ دلبر کی
دا میخانے یمہ زہ زوان پہ بت کدہ کی یمہ خان
یو مُلا تہ زہ خہ نہ شوم نور یم زڑہ دا کُل جھان
چہ ماتہ او ہم تا تہ خہ شی داسی گورامہ انسان
دا حقیقت تصویر لرمہ شاعر نی یم دا ایران
غماز تی چاپیر لکہ ازغی دی دلبر می دے دا گُل پشان
نرگس کچکول پہ لاس راغلی صدقہ غواڑی لہ سترگو دا جانان
دا دیدن ارمان دی ڑوند کڑم شوم یعقوب زہ دا کنعان
چی دا حور پہ طلب گرزی دا تہ سمرہ یی نادان
لویہ جرگہ می ورلہ یوڑا ما ویل در بہ کم خپل زان
کڑم بھر یی لہ کوسے نہ پہ خندا شول رقیبان
پرہر زڑہ می در نیوالی ہم لتہ یمہ قربان
دا آسمان ستوری یی تماشی لہ رازی داسی دا دلبر می شبستان
توری زلفی یی پہ مخ خواری دی پہ ناگ مڑائی دی خاماران
دا جنت حورا پہ دنیا راغلی حیران ولاڑ ورتہ رضوان
.
خائست غزل کی یی راغونڈولی نہ شم
نقش٭ عاجز یم لہ بیان
دا رباب ٹنگ کی می جانان موندلی
دا رباب ٹنگ کی می جانان موندلی
دا گُل پہ رنگ کی می ارمان موندلی
لکہ مُلا پہ جماعت پروت زہ نہ یم
دا میکدے سنگ کی می رضوان موندلی
دا داناؤ عقل نہ زہ لری گرزم
پہ لیونتوب می گلستان موندلی
لہ کلہ چی خکار شوم پہ نظر دا شمشاد
کُل وجدان می دا رحمان موندلی
پہ یو نظر ضدیق،حیدر جوڑاوی
داسی خائستہ می دے جانان موندلی
واعظہ! دا جنت طلبگار نہ یم
ما پہ جھان بندی سبحان موندلی
نقش٭ پہ شمع تل رقصاں یم
کیف دا پتنگ می دے پہ زان موندلی
دا زلفو چی جوڑی کڑی نغمے تہ
دا زلفو چی جوڑی کڑی نغمے تہ
پہ زڑہ می بلے کڑی لمبے تہ
درتہ خور کہ خپل بانڑہ کڑم
رابا نشی پی چری تہ
دا ساقی پہ شرابو بہ اور پوری کڑم
پہ خندہ کہ راکی دوا خرمے تہ
دا زیگر وینے درلہ ما راوڑالی
او بیا اُسم کڑی گلے تہ
دا چی ساقی تہ وی شراب حرام دی
مُلا! قاصر یی لہ دی مزے تہ
چی ناست یی دا حلوہ،جنت پہ فکر
پوئی بہ سنگ شی پہ قصے تہ
یو لحظہ بہ می لتہ غافلہ نہ کڑی
دا جھان راکی کہ نشے تہ
ہلہ لہ ٭نقشا٭ بہ خبر شی
دا انا الحق چی کڑی نعرے تہ
دا بلبل زڑہ خو دے گُلاب اُوڑالی
دا بلبل زڑہ خو دے گُلاب اُوڑالی
خکاری خون ولی پہ زان راوالی
سترگی بیا دی توری کڑی دی نن
رالہ ولی بیا ارمان راوالی
کہ دی دا قتل ارادے نشتہ دے
سہ لہ ما پہ بیابان راوالی
ستام پہ زڑہ کی کہ دا گُل مینہ دا
ولی ولی بیا خزان راوالی
نوی نوی رازی گُلان پہ چمن
ربا! پشان ہم دا جانان راوالی
سحر ماخام بہ سر و خپے دی خکولوم
کہ یی یو وای پہ گُلستان راوالی
گُل پیخاور می پہ لمبو تک سور دے
ربا نر زوان پہ پختونستان راوالی
دا ٭ نقش٭ معنہ چی کڑی ظاہر پہ جھان
ربا ! داسی ناصحان راوالی
مخ بہ کلہ راسرگند کڑی لہ حجابہ کاشہ پہ لاس درتہ ولاڑ یمہ مہتابہ
ستہ دا سترگگو یم ارمانی لہ ازل اے پہ نرگسو عظیم گُلابہ
ستہ دا حُسن بندی کومہ قلم پہ لاس ولاڑ یمہ بے تابہ
یمہ ناقص خو زڑہ می روخان دے شنکے پیدا کیگی ہم لہ گندہ آبہ
پہ سرو شونڈو چی خواگہ وینہ کڑی نشہ کے می بی لہ شرابہ
ستہ دا یوی مُسکا فقیر شوم زوانی می ٹولہ شوا خرابہ
خائست دا جانان نہ چی خبر شو کلہ مُلا کوز شو لہ محرابہ
اُدریدو میخانہ کی دا ساقی پہ وڑاندی وائی پیالی شروع کا بے حسابہ
مینی دی زڑہ راتہ ستی کڑو ای خاوند دا کُل شبابہ
۔
نقش٭دی دا ہجر پہ تیارو مڑکیگی
بس دے کڑائی خلاص لہ دی عذانہ
داسی حسین زہ رہبر لرمہ چی ورتہ کوز نمر و قمر لرمہ
دا یوسف حُسن زہ نہ ستایم چری چی تنہ برا زہ دلبر لرمہ
ساقی ستہ قور بہ می را ٹول اُس نہ کی دا تورو سترگو زہ سحر لرمہ
تندو دا ہجران یی کڑامہ خلاص لہ زڑگی جانان کلک لکہ “شمر” لرمہ
خدایا خوشحالی ہم پہ نصیب می شتہ دی کہ پنڈ دا غم بہ تل پہ سر لرمہ
ستہ دیدن می دا زڑہ قرار دے لہ جھانہ بیل زہ اختر لرمہ
۔
دا جنت حورا یی ہم جمال لیدالی نہ شی
نقش٭دلبر ہسی حسین بشر لرمہ
اے زمہ دا سترگو تور جانانہ اے زمہ دا زڑہ ٹکور جانانہ
دا کعبے طلب می نہ سے ارمان ستہ دیدن تہ یم نسکور جانانہ
بیلتانہ دی رالہ زڑہ پولی کڑو تر کم بہ ولاڑ یم پہ دا اور جانانہ
دا حُسن نور دی کڑو جھان روخانہ تاریک شو پاتی زمہ کور جانانہ
دا رقیبان راسرہ شوی پہ زت دی اُس بہ گٹامہ دی پہ زور جانانہ
پہ یو اشارہ بندی چی کلی ورانائی نظر دی داسی دے شمکور جانانہ
زمہ لار نہ چی دی لار جدا کڑہ راتہ جوڑ دی کڑو پیغور جانانہ
۔
راشہ دا وصل سفیدی دی راکہ
نقش٭ اچاولہ لباس تور جانانہ
دا بلبلانو شو چغار خدایا خیر
دا بلبلانو شو چغار خدایا خیر
نصیب دا گل شولو انگار خدایا خیر
جانان لہ درا می غصہ پاسیدو
بیا پہ قسمت شو انتظار خدایا خیر
بانڑہ دی غشی پہ مژگانو یی اُولی
زڑہ می ٹول شولو تار تار خدایا خیر
دا زلفو سوری ترینہ ما اوغستل
لا خامارانو شوم آزار خدایا خیر
خماری نظر چی یی راتہ اُکو
زڑہ می بیا شو بے قرار خدایا خیر
تہمتونہ دا جھان ٹول را پہ سر شو
اُباسی خلق می لہ خار خدایا خیر
مالیارا راشہ چم دا اغو نہ یی خلاص کڑہ
نقش٭ بہ پڑ شی نے گلزار خدایا خیر
پریخی زلفی ی پہ مخ خواری وری دی
پریخی زلفی ی پہ مخ خواری وری دی
زکہ زڑونہ نن دا ٹولو پہ اری دی
اُکڑی یو نظر چی ھغہ چاتا
ھغہ کلہ بیا لہ میخانے زی
خدے خبر دا چہ دا عشق جنازہ دا
پہ آسمان کی بلی بیا نن قمقمی دی
کہ یی یو واری خکارا خپل سپین بشر کڑو
حاجیان بہ وانڑا پہ لور دا میکدے زی
ختی دا منصور یاران دی دار تہ
دا کلی مہذبوں لہ بیا جوڑی تماشی دی
لاڑ شہ مُلا کینہ دی خپل شکور تہ
میخانہ کی نن دا شونڈو نذرانی دی
مُلا سنگہ والما یاری ستہ
چی دا جنت دا پریخودو وانڑا وعدے دی
راشہ راوڑا ایمان پہ دین دا ٭نقش٭
پہ عالم کی یی چی ہر خوا تہ نعرے دی
ستہ دا عشق جرم لرمہ اے دلبرہ
ستہ دا عشق جرم لرمہ اے دلبرہ
دا پہ دار چی سر لرمہ اے دلبرہ
پہ ظاہر او پہ باطن کی دی زہ وینم
عجیبہ نظر لرمہ اے دلبرہ
بوجھ دا ظلم بہ دی ہس سوک اُچت نہ کی
خو پختون قمر لرمہ اے دلبرہ
ستہ یادونہ او فریاد یی چہ کُل دی
آ شام و سحر لرمہ اے دلبرہ
دا سرو شونڈو شرابونہ رالہ راکہ
دا تورو سترگو اثر لرمہ اے دلبرہ
حکیمان چی لہ علاجہ اُس قاصر دی
پہ حلق آغا زہر لرمہ اے دلبرہ
دا مُلا کفر او ایمان خرسوی
زہ تری جدا گُزر لرمہ اے دلبرہ
حاصِلَول یی پہ دنیا چی ممکن نہ دی
طلب دا ھغہ ثمر لرمہ اے دلبرہ
ساقی تل تری پیمانی ڈکاوی
نقش٭ پہ سترگو ساغر لرمہ اے دلبرہ
زہ تنہا یم پہ دنیا سوک می نشتہ بی لتہ
ظلم پریگدا بس پُخلا شہ لگ پہ نصیب می کڑہ خندا
تل قیامت تہ خوشحالیگم چی دیدن بہ پی کڑم ستہ
بیا یی سترگی کڑالی توری بیا یی اُکڑا یو ادا
یو ساعت لہ مخامخ شہ یم دا در دی زہ گدا
سرہ لاسونہ یی کڑل پورتہ وائی زہ یمہ دا بل چہ
لہ زڑہ می تاو شو ہسی پورتہ دوزخ تی اوغستہ پناہ
شوم پاگل پہ دغہ وخ زہ شو می غگ لیلیٰ لیلیٰ
لہ سترگو می بحر یو روان شو خدایا غرق دی شم پہ دا
مقصد دا جوند پی شولو ختم خدایا غرق دی سم پہ دا
۔
نقش٭گلہ کوم خدایا
ولی کڑامہ دی پیدا؟؟
ستہ جمال زہ یاداومہ اے دلبرہ
ستہ جمال زہ یاداومہ اے دلبرہ
پہ تہ زان بہ خپل بیلمہ اے دلبرہ
تہ می راحت، تہ می قرار یی دا زڑہ
دا بیان بہ زہ لرمہ اے دلبرہ
چی بہ دی ویل تہ ہم قرار یی زمہ
یاداوم دا ستہ خبرہ اے دلبرہ
خماری نظر چی تہ زمہ پہ لور کڑی
سنگہ زڑہ بہ نہ بیلامہ اے دلبرہ
چہ پہ بام بندی خکارا شولی ناساپہ
نظر بہ سنگ بل خوا کومہ اے دلبرہ
سترگی چی دی ایخی زمہ پہ رُخ دی
میخانی تہ سنگ بہ زمہ اے دلبرہ
مکرر دیدار دی وس زمہ کی نہ دے
نقش٭ بہ سنگہ تہ ستایمہ اے دلبرہ
ربہ گلہ لرم لہ تہ ولی کڑامہ دی پیدا
ولی جوند دی مالہ راکو سہ لہ مہ شوی گناہ
حساب غواڑی ولی ما نہ چی اختیار نہ وو زمہ
آغہ جوند سنگہ زمہ شو چی لیک کڑی وو بل چہ
ستہ دا جنت طلبگار نہ یم نہ پہ دنیا نہ پہ عقبیٰ
بس یو ستہ دیدن زہ غواڑم طلب نہ کڑم دا بل چہ
راشہ عقل دی خپل واخلہ مالہ راکہ لگ خندا
دا ماشومتوبہ یم وتلی لیونتوب اُس مالہ را
لگ خو ما ہم پہ راحت کہ پہ نصیب می کڑہ لیلیٰ
ساغر او میخانہ نہ درنہ غواڑم دا نیمگڑی جام می دا دعا
لہ اُوخیارتوبہ بس ما خلاس کا چی شم مست زہ پہ گڈا
۔
خدایا زڑہ یی ٹول جلبل شو
لہ نقش٭ سہ شوی خطاء
بیگہ ماخپلہ لیلیٰ اولیدہ
بیگہ ماخپلہ لیلیٰ اولیدہ
سہ می پہ ناز او پہ ادا اولیدہ
سنبل زلفی یی خواری وی پہ مخ
پہ دا حال می عجیبہ اولیدہ
پہ سرو شونڈو یی خواگہ وینہ کوالہ
ما دا شیرین زبان یی وینہ اولیدہ
چی شوی سترگی مخا مخ دا سترگو
می یی دا زڑہ ھغہ درازا اولیدہ
دا غماز تر منزا وہ ناست پہ محفل
دا ازغو چم کی می خندا اولیدہ
سنڈ یی زلگو لہ چی ورکو لہ مخ
پہ تورہ شپہ کی می رنڑا اولیدہ
نقش٭ تہ چی حال می دا جانان ویالو
ما پہ شونڈو یی مسکا اولیدہ
دا جانان ادا خندا زہ گورم
دا جانان ادا خندا زہ گورم
دا ناز یی دا کتہ زہ گورم’
توری زلفی،شنکے خال یی خکولاومہ
دا حُسن یی لمبہ زہ گورم
منم بہ سنگہ چی دا “سوری” بہ ننگ وو
دا نن صبا چی پُختنہ زہ گورم
پختو نوم نہ ہم نفرت شی زمہ
پختنو صف کی چی ملالہ زہ گورم
سنگ دا ساقی نہ بہ زہ جام اخلمہ
چی پختون ہر خوا نشانہ زہ گورم
دا سوات وزیرستان وانڑا کلونہ مڑاوی شول
دا سپرلی سنگ بہ آ خکولہ زہ گورم
غماز رور یی پہ کابل چی وجنی
خوشحال بہ سنگ سوک پہ پختونخوا زہ گورم
خدایا رحم پہ پختون لگ اُوکا
نقش٭ بہ ترکما دا غوغہ زہ گورم
لہ مُلا می لار دا جدا کڑی
لہ مُلا می لار دا جدا کڑی
دا دین او کفرا برا یمہ تلی
دا ہماو لیوانو نہ شمہ زار زہ
چہ لیونتوب دلتہ یم رساولی
اکثر زمہ دا رندانوں محلے تہ
ہم دلتہ آدم زان دی پیجندلی
سکمہ زہر صبح و شام زہ
ہم دی زہرو زہ جوندے یمہ ساتلی
سنگ لہ ساقی نہ بہ ما مخ اڑاوو
شنہ پیالہ کی چی یی سرے شونڈی راکاولی
دا لیلیٰ دا کلی کور زہ تک لرمہ
خو دا پختو ننگ یم بندی کڑی
مُلا پہ شپو او پہ سجدو چی لٹائی
ھغہ ما پہ سپینہ ورز لیدالی
بلوری جام کی می زڑہ ایخی خدایا
ولی تر اُسہ دی نہ دے قبول کڑی
ہم تہ می دا زڑہ قرار یی ربا۔۔۔
نقش٭ ما پہ زڑہ دا نقش٭ دے نقش٭ کڑی
گلابونہ ٹولاومہ او درزمہ تالا ہار تری جوڑاومہ او درزمہ
دا مندر او دا جماعت نہ زہ آزاد یم بس ہم تا زہ یاداومہ او درزمہ
یمہ ناست زہ دا کلی پہ دا گُٹ کی فرہاد مجنون بیعت کومی او درزمہ
تہ بہ ہم زمہ خوا لہ نزدی رازی نن پہ بنڑو لار جارو کوامہ او درزمہ
دا دی خار ہرا سانگہ ازغی بوئی ذہ دا سانگی ماتاومہ او درزمہ
دلتہ خلق دا مُلا پہ دین روان دہ دا صوفی درس زہ ورکوامہ او درزمہ
دلتہ خلق بے انسانیتہ دین پالینہ داسی دین خاوری کوامہ او درزمہ
دلتہ خلق ظلم و قیل تہ پُختو وائیی دا رواج تری ختماومہ او درزمہ
دلتہ خلق دا ماشومی نہ قلم شکاوی لگ انصاف پیدا کاومہ او درزمہ
غریب دلتہ دا ازغو پہ چم کی اُسی ذہ تری رامبیل چاپیراومہ او درزمہ
۔
یو لحظہ پی انتظار اُکڑا دلبرہ
نقش٭ یو نقش٭ جوراومہ او درزمہ
دا مترب پہ ہر یو ساز زہ گڈ شوم
دا مترب پہ ہر یو ساز زہ گڈ شوم
دا قاصد پہ ہر آواز زہ گڈ شوم
چی می اُلیدو دا جمال یی یو بسری
نو پہ ڈیر غرور و ناز زہ گڈ شوم
پہ ویناگانو دا مُلا بندی می اور پوری کڑو
دا صوفی پہ سوز و ساز زہ گڈ شوم
چی می دا کفر او ایمان شولی شروع خبری
پشان دا قلندر تری بے نیاز ذہ گڈ شوم
خدے خبر چی شوم کافر کا مسلمان پاتی شوم
سنگ دا کعبے کی چہ پہ راز ذہ گڈ شوم
اُس دا مجنون قیڈی دی پریگدی عالم
چی تری برا پہ پرواز ذہ گڈ شوم
دا بابا رحمان غزل حیران داسی کڑم
چی دا وشق پہ ہر محاذ ذہ گڈ شوم
دا منصور،رومی،شہباز پہ خوا کی
لکہ پتنگ او لکہ باز ذہ گڈ شو
نقش٭ ما ،نقش کڑی،ستہ دا نقش٭ نقشہ دا
تینہ چاپر پہ ہر انداز زہ گڈ شوم
سپینہ سپوگمے می پہ خندا اُولیدہ
سپینہ سپوگمے می پہ خندا اُولیدہ
دا گل غُٹے می پہ مسکا اُولیدہ
دا یار می اننگی چی شول خکارا پہ چمن
دا گُلابونوں می غوغہ اُولیدہ
سیاہ زلفو کی یی چی مخ خکارا کو
پہ تورا شپہ کی می رنڑا اُولیدہ
حلاج منڈا کڑہ پہ دار اُخَتو
چی دا یار یی یو ادا اُولیدہ
عالِم ویل چی مینہ کار دا مسلمان خو نہ دی
دا یو صوفی می پی خندا اُولیدہ
نقشٰ٭ خوشحالہ چی یی تہ لہ سحر
نن دی جوڑ بیا آ دلربا اُولیدہ
اشنا می داسی پہ جھان زلیگی
اشنا می داسی پہ جھان زلیگی
لکہ سپوگمے چی پہ آسمان زلیگی
قد قامت می جانان ہسی لری
لکہ چنار پہ گُلستان لیگی
دا دنیا پہ ہر یو گٹ چی اُوسی
پختون پشانتی دا مرجان زلیگی
اغیار ہمیش یی غلاماول غواڑی
خو ہر پختون پہ نوم دا “خان” زلیگی
ظالم قلم یی شکاوی دا لاسہ
وائی پہ تہ ٹوپک او کمان زلیگی
دا ابائی دادا ھغہ خبرہ یادوم
ویل بائی پختون سرہ خو ایمان زلیگی
بد نہ دی، دشمن جوڑ کڑی دی دنیا تہ بد دے
پہ دی خو دا امن محبت ہر یو نشان زلیگی
نقش٭ زہ دیا لرم لتہ خدایا
پختون دی تل پہ گُلستان زلیگی
مونگ خو دا مینے قصیدے وایو
مونگ خو دا مینے قصیدے وایو
ہر حال کی دا عشق خواگی نغمے وایو
کہ پہ سجدہ یو، نو یو ستہ لہ مخہ
پہ جنتونوں مونگ جلے وایو
ستہ لہ دوزاخہ کہ واللہ یریگو
ہم بائی آلتہ ، ہم دَ لے وایو
رازہ کلیمہ دا غرہ سر تہ خیجو”
“نن بہ پہ زت رب تہ ٹپے وایو
نقش٭ بیا راغشتی دا لیوانو قیصے دی
بیا پی قُل ھو او فاتحے وایو
M Hassan Zeb~NAQSH~
.
Born on 02 october,1998.
Lives in Akbar Pura,Nowshera.
Did matriculation at The Khyber Islamic Model School Akbar Pura.
Studied FSc Pre-Engineering (Part-I) at Peshawar Model Degree College Boys-2.
Studied Fsc Pre-Engineering (Part-II) at The Peace College Nowshera.
Studied BS Computer Science at Islamia College University Peshawar.
.
.
Published: Jul 10, 2017
Latest Revision: Jul 10, 2017
Ourboox Unique Identifier: OB-353639
Copyright © 2017