מוּסָא רוֹצֶה לִהְיוֹת שׁוֹעֵר – موسى يريد أن يَكون حارس مرمى -עברית וערבית

מוּסָא נוֹלַד עִוֵּר.

وُلِدَ موسى كفيفًا

אֲבָל גַּם הוּא אָהַב לָלֶכֶת לֶחָצֵר.

ولكن ايضاً أحبّ ان يذهب للملعب

הוּא אָהַב לְהַקְשִׁיב לַצִּפּוֹרִים שֶׁעַל הָעֵצִים.

הוּא אָהַב לְהַקְשִׁיב לַגּוֹזָלִים הַמְּצַיְּצִים.

واحبّ ان يستمع للعصافير التي على الاشجار

كما احبّ ان يُصغي للفراخ الصغيرة التي تزقزق،

אֲבָל הֲכִי הוּא אָהַב

לִשְׁמֹעַ אֵיךְ הַיְּלָדִים מְשַׂחֲקִים כַּדּוּרֶגֶל.

הֵם נִשְׁמְעוּ כָּל כָּךְ שְׂמֵחִים…

ولكن أكثر ما احبّ

ان يستمع للأولاد اثناء لعبهم بكرة القدم

بدا عليهم الفرح الشديد

יוֹם אֶחָד, כְּשֶׁמּוּסָא הָיָה בֶּחָצֵר,

הוּא שָׁמַע שֶׁהַיְּלָדִים מְחַכִּים לַשּׁוֹעֵר

וְלֹא יְכוֹלִים לְהַתְחִיל לְשַׂחֵק.

في احدى الايام، عندما كان موسى بالساحة

سمع انّ الاولاد يبحثون عن حارس مرمى

ولا يستطيعون بدأ اللعب

“הַלְוַאי שֶׁהָיִיתִי יָכוֹל לִהְיוֹת שׁוֹעֵר,”

אָמַר מוּסָא לַכֶּלֶב שֶׁלּוֹ.

“ليتني استطيع أن اكون حارس مرمى،”

قال موسى لكلبه.

“אִלּוּ יָכֹלְתִּי לִהְיוֹת שׁוֹעֵר,

הָיִיתִי הַיֶּלֶד הֲכִי מְאֻשָּׁר בָּעוֹלָם…”

لو استطعت ان اكون انا الحارس

لكنت اسعد ولد في العالم

“אֵין דָּבָר הָעוֹמֵד בִּפְנֵי הָרָצוֹן.

אֱמוּנָה מְבִיאָה לְנִצָּחוֹן,”

נָבַח הַכֶּלֶב.

لا شيء يقف امام الارادة

الايمان يؤدي الى النصر

نبح الكلب.

“אֵיךְ אוּכַל לִהְיוֹת שׁוֹעֵר?” שָׁאַל מוּסָא.

“הֲרֵי לִרְאוֹת אֶת הַכַּדּוּר אֵינִי יָכוֹל.

בְּלִי בְּעָיָה יַבְקִיעוּ לִי גּוֹל…”

“كيف استطيع ان اكون الحارس؟ “سأل موسى.

“فأنا لا استطيع ان ارى الكرة؟

سيحرزون هدف بسهولة

“יֵשׁ לִי פִּתְרוֹן,” אָמַר הַכֶּלֶב,

“אֲנִי אֶהְיֶה לְךָ עֵינַיִם.

لدي حلّ، قال الكلب.

: “سأكون انا عيناك”

אִם בּוֹעֲטִים אֶת הַכַּדּוּר לַיָּמִין –

אֶנְבַּח נְבִיחָה אַחַת.

וְאִם לִשְׂמֹאל – אֶנְבַּח שְׁתַּיִם!”

“ان رموا الكرة لليمين

، سانبح مرة واحدة،

وان رموها لليسار سانبح مرتين”

וּמָה אַתֶּם אוֹמְרִים?

זֶה אֶפְשָׁרִי?

הַאִם מוּסָא יָכוֹל לִהְיוֹת שׁוֹעֵר

כְּשֶׁהַכֶּלֶב שֶׁלּוֹ עוֹזֵר?

وما رأيكم؟

هل هذا ممكن ؟

هل يستطيع موسى ان يكون حارس مرمى؟

عندما يساعده كلبه ؟

וְאַתֶּם?

وانتم؟