Clouds – Synnefa

φωνη αγγελου και χρονιων οφεων  το ομοφωνον
αντικρυστα οι παλαμες
Το μηνυμα συρεται
Ως την ακρα αποσταση
Απτην αληθεια του στηθους σου
Εγινες Αναγγελος 
Βαρεων αισθηματων.

Αυρα φωτιστικη
Σαν πνευμα

αναβει ολα τα μανουαλια
Αστραψε μια μικρη  μικρη εκκλησια με τους γδαρμενους τοιχους τις εικονες των πιστων τα ταματα κι Εναν Θεο Θεορατο.

Ημερησιος κινδυνος 
Το προσωπο της γαληνης
Ενος θανατου τον θανατο εζησα
Ο τροπος τρεχει μπροστα απ τον χρονο.

Η φωνη σου με συνοδευει
Ως το κατωφλι της σιωπης μου.

Ποια νοσταλγια
Να σωσει τουτο το απογευμα
Το βραδυ ερχεται
Με ποιο να μοιαζει ;
Ασαγηνευτο
Ανοσταλγητη φευγει η μερα
Σαν αφυσητο πανι στο πελαγος.

Εμεινα τοτε γυμνη στην ακρη της θαλασσας
Υιοθετημενη
Με ορμη να παραλαβαινω
Τα βοτσαλα που ξεπεφταν στην παραλια.

Τα καραβια ερχονται
Κι ερχονται
Ασταματητα
Γεματα ερχονται
Γεματα μιαν απουσια.

Να πω πως λουφαζω
Αντικρυ στην αφρισμενη θαλασσα
Ακουω τον ηχο των κυματων που σκανε και τρομαζω
Να καταφερω να πω
Πως νικαμε τον θανατο
Καθε που ανεβαινουμε στο καταστρωμα
Ενος καραβιου
Και ξεκολαει απ το λιμανι.