Bir sandık

Yeliz KORKMAZ

Cenk Yakın Ortaokulu

   ANKARA

Çocuklar haydi uyanın artık diye seslendi anneleri Fatma Hanım.

Babaanneniz bizi bekliyor.

Zeynep,

-Kalkıyorum annecim dedi.

Ali ise Zeynep kadar hızlı değildi,çünkü hala çok uykusu vardı.

Annesi:

-Biliyor musunuz çocuklar babaanneniz bugün sizi çatı katına çıkarıp oradaki sandığı açıcakmış.

Sandık mı dedi Ali yatağından kalkarak.

Onur KIRAL 

Mustafalar İLKOKULU 

ADANA

Merak duygusuyla uykusu birden açılmıştı. Acaba sandıktan ne çıkacaktı? Zeyneple kahvaltı yaparken bir sürü tahminde bulundular.

Zeynep,

-Sandıktan oyuncak bebek çıkacaktır kesin, dedi.

Ali,

-Bence sandıktan oyuncak arabalar çıkacak. Acaba içlerinde polis arabası da var mıdır? diye sordu.

Kahvaltı da güzelce yapıldıktan sonra babaanneleriyle birlikte merdivenlerden çıkmaya başladılar. Ali’nin heyecandan kalbi küt küt atıyordu.

Nuran YILDIRIM

Bozok 15 Temmuz Şehitler İlkokulu

YOZGAT

Zeynep de bir o kadar heyecanlıydı.

Sonunda Zeynep ve Ali o çok merak ettikleri cevizden oymalı kahverengi eski sandığın başındaydılar.

Zeynep:

– Babaanne sandığı nasıl açacağız, diye sordu.

Babaanne:

– Çocuklar merak etmeyin anahtarı var.

Babaannesi önce sandığı kendine doğru cekti sonra  cebinden özenle sarılmış  küçük bir bohça çıkardı. Katlarını açınca gümüş desenleri olan bir anahtar parlayıverdi.

Ali:

Aaaaa, ne kadar güzel bir anahtar!

Esra İ.Deniz

Org.Emin Alpkaya İ.O

İSTANBUL

Uzun zamandır açılmamış olan sandığın paslanmış bölmesinde, anahtar tıkırtılar eşliğinde zorlanarak dönse de sonunda açılmıştı. Zeynep ve Ali gözlerini kırpmaksızın, heyecanla sandığın içine bakıyorlardı.Babanneleri gıcırdayan kapağı yukarı kaldırdı ve uzun zamandır orada beklediğini anlatır misali sararmaya yüz tutmuş dantelli bir bohça karşıladı meraklı çocukları.

-“Babaanne hadi aç artık, sabırsızlanıyoruz.”dedi Ali.Babaanneleri gülümsedi ve çocukları fazla merakta bırakmadan örtünün ucunu kaldırıverdi.Zeynep ve Ali dikkatlerini çeken tahta malzemeye anlam veremeyerek bakarken, babaanneleri eline aldığı minyatür bir halıyı çocuklara uzattı.

-Yavrularım, bu halıyı işte bu gördüğünüz tezgahta, sizlerin yaşlarında iken ilmek ilmek örmeye başladım ben. Babaanneleri anılara dalıp anlatmaya başlamıştı bile… Anılar dizi dizi çocukların hayallerinde resmolurken, kimbilir daha ne hatıralar, ne hikayeler, ne anılar yaşıyordu bu sandığın içinde …

Sonaray KÖSE

İbni Haldun Anadolu Lisesi Anasınıfı

ANKARA

Tam bunları anlatırken, kenarı görünen bohçayı açıverdi babaanneleri; birden gözleri doldu eline aldığı bohçanın içinden kızmızı renkli  altın işlemeli bir yöresel kıyafet çıkardı. Bu kıyafet annesinden hatıraydı , annesi bu kıyafeti 29 Ekim 1923’te ATATÜRK’ün Cumhuriyet’i ilan ettiği gün tören alanında ATATÜRK’ün karşısında giymişti . O günü öyle anlatmıştı ki annesi ona, babaannenin gözleri ışıl ışıl parlamıştı.

Gururla gösterdi kıyafeti torunlarına… Zeynep  ve Ali…

Ayşe Nur Altun

Kabala Şakir Nuhoğlu İmam Hatip Ortaokulu

MARDİN

Zeynep ve Ali bu kıyafet karşısında öylesine şaşırmışlardı ve heyecan yapmışlardı ki babaannelerinin çıkardığı kıyafeti incelemek istediler.Zeynep ayağa kalktı ve kıyafeti üstünde göstererek :

“Babaanne bu gerçekten de Atatürk zamanından bugüne kadar saklanmış bir kıyafet mi ?” diyerek mutluluğunu ve şaşkınlığını ifade etti.Ali de kıyafetin Zeynep’e çok yakıştığını söyledi.Daha sonra sandığı biraz daha incelemeye başladılar.Babaannelerine ait eski bir kaç kıyafet daha vardı onları da ellerine alıp soru sormaya başladılar.Fakat tam o sırada Zeynep hiç beklenmeyen bir hamle yaptı.Babaannesine,o kıyafeti ona hediye olarak verip veremeyeceğini sordu.Babaannesi bu soru karşısında en başta nasıl bir tepki vereceğini ve ne diyeceğini bilemedi.

 İREM ÜZMEZ

75. YIL İMKB ORTAOKULU

MARDİN

Bir süre düşündükten sonra zaten yıllardır aklında olan fikri açıklayıverdi:

-Bu sandık zaten sizin olacaktı çocuklar. Ben annemin hatıralarını saklıyorum. Siz de bunları benden devralacak ve çocuklarınıza göstereceksiniz.

Zeynep ve Ali babaannesinin bu sözleri ile çok mutlu oldular. Ali babaannesine sordu:

-Babaanne, annen Atatürk’ü gördüğünde neler hissetmiş? Onunla konuşabilmiş mi? Nasıl bir adammış? Cumhuriyetin ilan edildiği gün neler olmuş?

Babaanne:

-Annem hep o gün Atatürk’ü karşısında görünce ne kadar heyecanlandığını anlatırdı. Masmavi, çakmak çakmak gözleri Cumhuriyeti ilan etmenin gururuyla parıl parıl parlıyormuş. Halk, çok heyecanlı ve mutluymuş. Annem ve arkadaşları kıyafetleriyle orada beklerken birden hiç beklemedikleri bir şey olmuş. Atatürk onlara doğru yaklaşmaya başlamış.

Fatma TOSUN

Ali Kavak İLKOKULU

HATAY

Birden annemlerin önünde durup, öğrencilere ve halka selam vererek gülümsemiş. Annemin kalbinin atışı, dışardan bile duyulur hale gelmiş. Heyecanını farkeden Atatürk, anneme eğilip adını sormuş.Annem, hayatı boyunca bu kadar heyecanladığı ve mutlu olduğu bir an olmadığını anlatırdı. Herkesin hayran olduğu O Büyük İnsan, onunla konuşmuştu. Zorlukla adını söylemiş ve o güzel mavi gözleri ve sesi ,yaşamı boyunca unutmamış,gururunu yaşamıştı.

Zeynep ve Ali babaannelerini pürdikkatle dinliyorlardı. Ali birden :

– Keşke ben de orada olsaydım,dedi.

Babaanneleri annesini ve Atatürk’ü sevgiyle saygıyla yadetti. Sonra sandıktan bez bir bebek ve tahtadan yapılmış bir araba çıkardı babaanneleri. Zeynep bebeği ilgiyle incelerken kendi oyuncak bebeklerinden farklı olduğunu düşündü. Tabi ki Ali de tahta arabaya gözlerini dikti.nasıl yapılmıştı , diye düşünürken :

– Babaanne bunu kim yaptı , kime yaptı ,diye sordu.

Nur TAŞ KUTLUAY

Şehit Hakan Toydemir İlkokulu

ANKARA

Bu bebeği annem benim için dikmişti.Bizim zamanımızda sizin oynadığınız gibi oyuncaklar yoktu çocuklar.Arabayı da babam yapmıştı.Ben arabalar da oynamayı çok severdim.Ali arbayı alıp incelemeye başladı.

-Babaanne oyuncağı yapmak çok vakit aldı mı? diye sordu.

-Evet yavrum ,babam bu oyuncağı eliyle yaptığı için biraz vaktini aldı.

Bu oyuncakların yapımında çok emek harcandı çocuklar.Bu yüzden onlar benim için çok kıymetli.Sizinde onlara çok iyi bakacağınızdan eminim.Bunları size hediye ediyorum.Zeynep ve Ali oyuncakların kendilerinin olmasına çok sevindiler.

 Pelin GÜLER

Abdurrahim Karakoc İlkokulu

ANKARA

Alı ve Zeynep ellerinde tuttuğu oyuncakların diğer oyuncaklardan cok daha farklı olduğunu şimdiden hissetmişti.
Bu oyuncaklarda yaşanmışlık vardı, emek vardı, kültür vardı.
Nesilden nesile hediye edilen bu oyuncakların, kültürümüzü yansıtan bu kıyafetlerin ve kalbimizde yeşerttiğimiz toplumsal değerlerimizin ne kadar önemli olduğunu biliyorlardı ama ilerleyen yaşlarında kendi torunlarına emanet edecekleri zaman daha da iyi anlayacaklardı, yeni nesillerde de devam etmesinin kıymetini.