Anna’s Story

WHO IS HERO? –

Our hero’s name is Anna. Anna is a 10 year old girl with brown hair and blue eyes. Goes to primary school. She is a 4th grade student. Anna loves to read books, but also loves to travel. Anna and her family went seaside in summer. Anna likes the nature and allways takes care of it. Anna is also interested in searching about animals. She keeps her surrounding clean. This year they studied about zero waste at school. So she is seriously sensitive about it and allways warn people around her.

While Anna and her family was walking by the Sea shore, she stumbled a piece of metal And she fell down. She got sad because somebody threw his or her litter whereas her teacher taught that metals can be Recycled too. It occurred to

Kahramanımızın ismi Anna. Anna 10 yaşında kahverengi saçlı, mavi gözlü bir kızdır. İlkokula gitmektedir. 4. sınıf öğrencisidir. Kitap okumayı çok seven Anna, aynı zamanda gezmeyi de çok sevmektedir.

Anna ve ailesi yazın deniz kenarına gittiler. Anna doğayı sever ve her zaman onunla ilgilenir.Anna hayvanlar hakkında araştırma yapmakla da ilgilenir. Çevresini temiz tutar. Bu yıl okulda sıfır atık konusunda çalıştılar.Bu yüzden ciddi derecede hassastır. Bu konuda ve her zaman etrafındaki insanları uyarır.

Anna deniz kenarında ailece yürüyüş yaparken  ayağı  bir şeye takıldı, yere düştü, neye takıldığını görmek  için yere baktığında bir metal parçası gördü. Metal parçasının deniz kenarında  olmasına çok üzüldü. Oysaki öğretmeni

her that pieces of metal could harm not only humans but also animals. Especially caretta carettas. She thought I should do something for them. Whereas metals can be recycled repeatedly without changing their properties so metal waste should definitely be recycled. She immediately went to the computer and started researching. She was very upset when she learned that the Caretta carettas lost their lives, especially due to plastic waste besides metal. Then she send a message all of her classmates to inform about the wastes by the seashore and its harm for caretta carettas. She remembered them their zero waste project at school. They should do something for the animals and nature. They brainstormed what they could do. Anna learned to minimize the damages of waste to the environment and living things in the zero waste project they did at school. First, she suggested

metallerinde dönüştürülebileceğini anlatmıştı. Metal parçalarının sadece insanları değil hayvanlara da zarar verebileceği geldi aklına. Özellikle Caretta Carettalar. Onlar için bir şeyler yapmalıyım diye düşündü. Metaller özelliklerini değiştirmeden tekrar tekrar geri dönüştürülebilir. Öyleyse metal atıklar kesinlikle geri dönüştürülmeli dedi içinden. Hemen bilgisayar başına geçti ve araştırmaya başladı. Caretta carettalar ın metal dışında özellikle plastik atıklar yüzünden de hayatını kaybettiğini öğrenince çok üzüldü. Sonra bütün arkadaşlarına deniz kenarındaki atıkları ve onların Caretta Carettalara olan zararlarını bildirmek için bir mesaj yazdı. Arkadaşlarına okulda yaptıkları sıfır atık projesini hatırlattı. Onlar hayvanlar ve çevre için bir şeyler yapmalıydı. Neler yapabilecekleri hakkında beyin fırtınası yaptılar.  Anna okulda yaptıkları sıfır atık projesinde atıkların çevreye ve canlılara

contacting an institution where they would clean metal waste from the sea. She would then contact the “Sea Turtles Research, Rescue, Treatment and Rehabilitation Center” at Iztuzu Beach. They shared these opinions with their teacher. They contacted “Sea Turtles Research Rescue Treatment and Rehabilitation Center” and received information about what can be done. Anna told her friends that other wastes that are too harmful to living things and nature should also be recycled. They talked with their friends which waste can be recycled. They decided to clean the metal waste on the sea at first. So, they arranged the time, took metal waste bins with them and went to the İztuzu Beach. They were amazed at what to say when they saw the scene. Anna and her friends couldn’t believe that so much metal and plastic waste was thrown away by humans. But they believed they could do

olan zararlarını minimum seviyeye indirmeyi öğrendik dedi. Öncelikle birlikte metal atıkları denizden temizleyecekleri bir kurumla iletişime geçmeyi önerdi. Sonra da İztuzu Plajı’ndaki “Deniz Kaplumbağaları Araştırma, Kurtarma, Tedavi, Rehabilitasyon Merkezi” ile iletişime geçecekti. Bu düşüncelerini öğretmenleriyle paylaştılar. “Deniz Kaplumbağaları Araştırma, Kurtarma, Tedavi, Rehabilitasyon Merkezi” ile iletişime geçerek yapılabilecekler hakkında bilgi aldılar. Anna arkadaşlarına,  canlılara ve doğaya çok fazla zararı olan diğer atıkları da dönüştürmek gerektiğini söyledi. Arkadaşları ile birlikte hangi atıkların dönüştürülebileceğini  konuştular. Onlar öncelikle denizdeki metal atıkları temizlemeye karar verdiler. Bu yüzden, zamanı ayarladılar, metal atık kutularını aldılar ve İztuzu Plajına gittiler. Gördükleri manzara karşısında ne diyeceklerini şaşırdılar.

it together. They started working immediately. They did not believe that there would be strength together. Friends news. They went together. For two days, they gathered on the beach with their friends at school. They started collecting metal and plastic waste and scrap for a clean environment. They collected the waste, classified and placed it in recycling bins but that effort was not enough. They thought it was necessary to raise awareness on this issue in the society. Therefore, they decided to raise awareness of the society by preparing posters and banners about ‘’Zero Waste ! ! ! ’’

The father of one of them was a journalist. He prepared a report on the posters and banners they displayed on the school boards and published them in his newspaper. In this news, the web page containing their work on “Zero 

Anna ve arkadaşları bu kadar metal ve plastik atığın insanlar tarafından atıldığına inanamadılar. Ama olsun birlikte başarabileceklerine inanıyorlardı. Hemen çalışmaya başladılar. Birlikten kuvvet doğacağına inanıyorlardı. Arkadaşlar ile haberleştiler. Beraberce sahile gittiler. İki gün sonra okuldaki arkadaşları ile birlikte sahilde toplandılar. Temiz bir çevre için metal ve plastik atıkları ve çöplerini toplamaya başladılar. Atıkları topladılar, sınıflandırdılar ve geri dönüşüm kutularına koydular ama bu çaba yeterli gelmedi, toplumda bu konuda farkındalık yaratılması gerektiğini düşündüler ve bu konuda afişler ve pankartlar hazırlayarak toplumu bilinçlendirmeye karar verdiler. ”Sıfır Atık! ! !’’

İçlerinden birinin babası gazeteciydi. Okul panolarında

Waste” was also introduced. They were happy that they were doing their part to raise public awareness. Because the news they published made a tremendous impact.

After the news, Anna and her friends participated in the “Zero Waste” themed television and radio programs. The awareness work done by Anna and her friends set an example for all people.

The teacher of Anna and her friends then decided to make a “Zero Waste” project, which will enable the participation of children from other countries to expand their work. Her teachers first made the necessary procedures regarding the “Zero Waste Project” through the eTwinning portal, where they could collaborate with schools in Europe. Teachers and 

sergiledikleri afiş ve pankartları konu alan bir haber yapıp gazetesinde yayınladı. Bu haberde, ‘’Sıfır Atık’’ ile ilgili yaptıkları çalışmaların bulunduğu web sayfasının da tanıtımı yapıldı. Toplum farkındalığını arttırmak için  üstlerine düşeni yaptıkları için mutluydular. Çünkü yayınladıkları haber çok ses getirdi.

Haberden sonra Anna ve arkadaşları “Sıfır Atık” temalı televizyon ve radyo programlarına katıldı. Anna ve arkadaşlarının yaptıkları farkındalık çalışmaları tüm insanlara örnek oldu. 

Anna ve arkadaşlarının öğretmeni, bunun üzerine onların çalışmasını yaygınlaştırmak amacıyla diğer ülkelerdeki çocukların katılımını sağlayacak “Sıfır Atık” projesi yapmaya

students from many schools showed great interest in the project. Teachers and students got to know each other through online meetings and planned the work they could do. There were many studies on the recycling of different materials in the project, which are both entertaining and instructive. Students started their work by making waste collection boxes. Students participating in the project visited all the classrooms in their schools and introduced their projects to all students. The most waste paper was collected in all schools in the first week. These collected wastes were discussed with the waste assesment organizations around us and recycycling was achieved in the most efficient. Anna suggested that only recycled paper, plastic and metal materials would not be enough for the project, and she suggested designing a painting from some of these

karar verdi. Öğretmenleri ilk olarak Avrupa’daki okullarla işbirliği içerisinde olabilecekleri eTwinning Portalı üzerinden Sıfır Atık projesi ile ilgili gerekli işlemleri yaptı. Pek çok okuldan öğretmenler ve öğrenciler projeye büyük ilgi gösterdi. Öğretmenler ve öğrenciler çevrimiçi toplantılarla birbirlerini tanıdılar ve yapabilecekleri çalışmaları planladılar. Projede farklı malzemelerin geri dönüşümü hakkında hem eğlendirici hem de öğretici pek çok çalışma vardı. Öğrenciler çalışmalarına atık toplama kutuları yaparak başladılar. Projeye katılan öğrenciler okullarındaki  tüm sınıfları gezerek projelerini tüm öğrencilere tanıttılar. İlk hafta tüm okullarda en çok atık kâğıt toplanmıştı. Topladıkları bu atıklar atık değerlendirme kuruluşları ile görüşülerek en verimli şekilde geri dönüşümün yapılması sağlandı. Anna proje için sadece geri dönüşüme gönderilen kağıt, plastik ve metal malzemenin

materials. For this, the member of the project’s students started to design a painting from the waste materials they collected. They decide the subject of painting is: “Living creatures in the sea”. The idea of ​​painting about marine creatures from waste papers was very good. Immediately, the students on duty gathered to make the picture and started to offer ideas about how to do it. Each student took a task to make a sea creature. They immediately began to research the living things they took. They made a plan about how and from what material they would make the painting. Anna and her painting used metal, plastic, fabric and food waste. Their work by evaluating the wastes was so good that they were very happy. They were just as excited to present their work in the year-end project exhibition. It was time for the exhibition day.

yeterli olmayacağını, bu malzemelerin bir kısmından bir resim tasarlamayı önerdi. Bunun için projede görevli öğrenciler topladıkları atık malzemelerden bir resim tasarlamaya başladılar. Resmin konusunun da; “Denizde yaşayan canlılar” olmasına karar verdiler. Atık malzemelerden Denizde yaşayan canlılar ile ilgili resim yapmak fikri çok güzeldi. Hemen görevli öğrenciler resmi yapmak için toplanıp nasıl yapacaklarıyla ilgili fikirler sunmaya başladılar. Her öğrenci bir deniz canlısını yapmak için görev aldı. Aldıkları canlıları hemen araştırmaya başladılar. Resmi nasıl ve hangi atık malzemeden yapacakları konusunda plan yaptılar.  Anna ve arkadaşları resim çalışmalarında, metal, plastik, kâğıt, kumaş ve hatta  gıda atıklarını kullanmışlardı. Atıkları değerlendirerek yaptıkları çalışmalar o kadar güzeldi ki çok mutlu oldular.

The city’s busiest square was chosen for the exhibition. Anna and her friends made all their work ready for presentation. The opening of the exhibition was made by Anna and her friends, accompanied by a very busy crowd. All the work done was shared with the visitors. At the end of the exhibition, a surprise award ceremony was prepared. Anna and her friends were given plaques with the words “Zero Waste Heroes of the Year”. Anna and her friends, with the happiness and pride of their successful work on Zero Waste; They left the exhibition area, promising to be together in new environmental projects.

When Anna went to school the next day, the principal called her to her room. He said that he was very happy and proud to be involved in such a beautiful project and to announce 

Çalışmalarını yılsonu projesi sergisinde sunacakları için de bir o kadar da heyecanlıydılar. Sıra sergi gününe gelmişti.

Sergi için şehrin en kalabalık meydanı  seçilmişti. Anna ve arkadaşları yaptıkları tüm çalışmaları sunuma hazır hale getirdiler. Sergi açılışı çok yoğun bir kalabalık eşliğinde Anna ve arkadaşlarınca yapıldı. Yapılan tüm çalışmalar ziyaretçilerle paylaşıldı. Sergi sonunda  sürpriz bir ödül töreni hazırlanmıştı. Anna ve arkadaşlarına “Yılın Sıfır Atık Kahramanları” yazılı plaketler verildi. Anna ve arkadaşları Sıfır Atık konusundaki başarılı çalışmalarının verdiği mutluluk ve  gururla; yeni çevre projelerinde beraber olmaya söz vererek sergi alanından ayrıldılar. 

Anna ertesi gün okula gittiğinde okul müdürü onu odasına

the name of the school with such a beautiful thing. He told Anna that from now on, she and her two friends will go to schools to spread this application and give information. Anna went to schools with her two friends and made presentations. Anna was very happy to be an example by telling what she did.

                 Happy End

çağırdı. Böyle  güzel bir projede yer aldığı için ve böyle güzel bir şeyle okulun adını duyurduğu için çok mutlu ve gururlu olduğunu söyledi. Anna’ ya bundan sonra iki arkadaşı ile birlikte bu uygulamayı yayması için okullara gidip bilgi vereceğini söyledi. Anna iki arkadaşı ile okullara gidip sunum yaptılar. Anna yaptıklarını anlatmaktan örnek olmaktan dolayı büyük mutluluk duydu.

                    Mutlu Son.