HERYERDE ÖĞRETMEN

Kitabın adı : Her yerde öğretmen

Kitabın yazarı : Ali Atakan ATA

Bölüm sayısı : 1

Sayfa sayısı 16

Yayın evinin adı : Ema çocuk yayın evi.

Hikayenin ana karakteri : Alper,annesi ve arkadaşı

Hikayede geçen olay : Annesinin arkadaşından korkması sonra ona alışması.

Hikayede geçen yer : Ev ,annesinin arkadaşının evi.

Alper’lere  konuk gelmişti o gün. Gelenler , annesiyle babasının ortak arkadaşlarıydı. Konuklarının , ablasının yaşında bir kızları vardı. Büyükler sohbete , ablasıyla konuk kız oyuna dalınca, Alper yalnız kaldı. Canı sıkkın bir şekilde bir süre dolaştıktan sonra , gidip salona oturdu. Anlamsızbakışlarla konuşanları izlemeye başladı. Onun bu sıkıntılı hali , konuk kadının gözünden kaçmadı. Gülümseyerek ona baktı :

– Ah , canım! Sen yalnız mı kaldın ?

Ablaların oyunlarına katmadılar mı seni ?

-Onlar , bebekleriyleoynuyorlar…

Konuk kadın oturduğu yerden kalkarak onun yanına geldi. Sevgiyle yanağından öptü.

– Eğer kabul edersen , bizde birlikte oynarız.  Bakma büyük olduğuma , benim bir yanım hala çocuktur. Ee? Beni odana götürmeyecek misin ?

Alper , kadının içten gülüşünü görünce , rahatladı. Elinden tutup kendi odasına götürdü. Ama kadının yüzüne bakınca , kütüphanesindeki kitaplarla daha çok ilgilendiğini gördü. Hemen koşup bir kaçını çıkarıp kadına uzattı.

– Masa lkitapları … Annemle babam aldılar.

– Aa , ne güzel kitaplar! Sen okuyabiliyormusun bunları?

– Hayır , annemle babam , bazen de ablam okuyorlar bana. Ben , sadece resimlerine bakıyorum. Ama bir çoğunda ne yazdığını biliyorum.Resimlere bakarak size anlatabilirim.

Kadın :

– Sahi mi? Ne güzel , dedikten sonra , rastgele bir sayfayı açıp Alper’e gösterdi: Aaa ! Topal karınca… Ne güzel. Bu masalı biliyormusun?

– Evet, biliyorum.

– Bana anlatırmıısın ?

Alper , kadının yanına geçip resimlere bakarak masalı anlatmaya başladı. İyi bir dinleyici bulma coşkusuyla ses oyunları bile yapıyordu.

O masalı , başka bir masal izledi. Sonra , bir başkası…Yoruldu.

Bu kez kadından anlatmasını istedi. Kadın , tatlı ve etkileyici bir sesle anlatmaya başladı. Msallar birbirini izledi. Alper’in göz kapakları giderek ağırlaştı ve uyudu.

Ertesi sabah , uyanır uyanmaz akşamki teyzeyi sordu annesine. Annesi :

– Çok mu sevdin onu , diye sordu.

– Evet , dedi Alper. Çok sevdim. Bize yine gelecek mi ?

– Okuldan fırsat buldukça , gelir elbet.

– Okul mu? Aa , o teyze öğretmen mi?

– Evet , oğlum.

Alper , kadının sıcaklığının nedenini şimdi anlamaya başlamıştı. Merakla annesine sordu.

– Benimle , öğretmen olduğu için mi o kadar ilgilendi ?

– Elbette , çünkü o , her yerde öğretmendir.

Annesi , sevgiyle onun yanağını okşayarak devam etti.

– Ama sanırım , sadece öğretmen olduğu için ilgilenmedi seninle. O kadar tatlısın ki kim olsa ilgilenir.

Alper , sözün kendine gelmesini istemiyordu. Bu tatlı kadını tanımak istiyordu.

– Çok iyi bir öğretmen olmalı ! Öyle büyüleyeci bir sesi vardı ki… Çok güzel masallar anlattı bana.

– Sen de anlattın mı peki ?

– Evet , anneciğim. Çok beyendi , anlattığım masalları. Ben öğretmen teyzeyi çok sevdim,anneciğim.Harika bir insan,o!