KİŞİLER:

Burçin: İlkokul 1’e giden bir öğrenci, kitabın baş karakteri

Burçak: Burçin’in Ablası, Öğrenci

Nevin Hanım: Burçin ve Burçak’ın Annesi, Türkçe Öğretmeni

Bekir Bey: Burçin ve Burçak’ın Babası

Dede: Bekir Bey’in babası. Burçin ve Burçak’ın dedesi.

Babaanne: Burçin ve Burçak’ın babaannesi.

Betül Hala: Burçin ve Burçak’ın küçük halası. Amerika’da yaşıyor.

Aytül Hala: Burçin ve Burçak’ın büyük halası.

Ada: Burçin’in Arkadaşı

Serkan: Betül’ün nişanlısı.

KİTAPTA GEÇEN YERLER:

Burçinlerin Evi

Alışveriş Merkezi

Burçak’ın okulu

KİTABIN GEÇTİĞİ ZAMAN DİLİMİ:

Kitabın geçtiği zaman dilimi belirsizdir. Ancak olaylardan ve hikayede kullanılan teknolojik eşyalardan (telefon, televizyon vb.) günümüze yakın bir tarihte geçtiği anlaşılmaktadır.

OLAYLARI OLUŞ SIRASINA GÖRE OLUŞTURMA:

1. Burçin, okumayı yeni öğrenmiştir. Gittiği yerlerde her gördüğü yazıyı okumaya çalışmaktadır. Televizyonda izlediği programlarda kişilerin Türkçeyi yanlış kullanımları dikkatini çekmektedir.

2. Burçin, alışveriş merkezinde dükkanların tabelalarını okumaya çalıştığında garip bir durum ortaya çıkar. Çünkü Türkçe okumayı öğrenmesine rağmen tabelalarda yazan kelimelerin birçoğu Türkçe değildir. Burçin de bu kelimeleri yazıldığı gibi okuduğu için ablası Burçak’ın alay konusu olur.

3. Türkçe öğretmeni olan Nevin Hanım, bu durumun Burçin’in hatası olmadığını ve dilimize sahip çıkmıyor oluşumuzun hepimizin hatası olduğunu söyler.

4. Annesinin sözlerinden etkilenen Burçak, sınıf arkadaşları ve Türkçe öğretmeniyle bir proje yapmaya karar verir. Bu proje kapsamında bir alışveriş merkezine giderek kaç işyerinin tabelasında Türkçe olmayan kelimeler olduğunu araştırmayı, o dükkanlarda çalışan kişilerin ve tüketicilerin bu konudaki fikirlerini öğrenmeyi amaçlarlar.

5. Yaptıkları araştırmada, birçok markanın yurtdışıyla hiçbir ilgisi olmamasına rağmen, daha kaliteli olduğu düşüncesiyle müşterileri etkilemek için işyerlerine yabancı isimler koyduklarını gözlemlerler. Bunun dışında bir de herhangi bir dilde anlamı olmayan “Ciger-chi”, “Pasha”, “Fırcha”, “Chilek” gibi isimler ile de karşılaşırlar.

6. Okulun son günü geldiğinde, Burçin, sınıfındaki kız arkadaşlarından birisi olan Ada’dan kapalı bir zarfın içerisinde bir mektup alır. Heyecanla eve gidip mektubu okumaya başladığında ise yazılan kelimelerin hiçbirini anlamaz. Çünkü mektupta yazan kelimeler Türkçe kurallarına aykırı şekilde kısaltmalar ve yanlış kullanımlar içermektedir.

7. Okulların tatil olmasından hemen sonra ABD’de yaşayan Betül Hala evlerine gelir. Betül Hala ailesiyle tanıştırmak için erkek arkadaşı Serkan’ı da bir akşam yemeğe davet eder. Türkçe’nin doğru kullanımı konusunda çok hassas olan Burçin’in ailesi Serkan’ın Türkçe’yi kötü kullanmasından ve tüm konuşmalarında gereksiz biçimde İngilizce kelimelere başvurmasından rahatsız olurlar.

8. Burçin ve Burçak, Betül Halaları ile oturdukları bir gün birçok Türkçe şarkıda Türkçe’nin ne kadar da kötü kullanıldığını fark ederler.

9. Burçin ve Burçak’ın dede ve babaannesi de televizyon izlerken sürekli Türkçeyi yanlış kullanan kişilerin hatalarını düzeltir. Dedesi bir akşam yine televizyon izlerken Türkçenin çok kötü kullanıldığını görür ve fenalık geçirir.

10. Kitabın sonunda da dedeleri, çocukları ve torunlarına dillerini sevmelerini ve ona sahip çıkmalarını nasihat eder.

KONU:

Kitapta okumayı yeni öğrenmiş olan Burçin’in çevresindeki yanlış Türkçe kullanımlarını fark etmesi ile ilgili olaylar anlatılmaktadır.

Yazar, Türkizce (yani İngilizce ve Türkçenin karışımı olan bir dil) ile İngilizcenin ülkemizde mağazalar, restoranlar başta olmak üzere birçok yerde kullanılmasını eleştirmektedir.

ANA DÜŞÜNCE:

Yeni bir dil öğrenmek çok güzel olmakla beraber, ana dilimiz olan Türkçe’yi anlam bozukluğu yaratacak şekilde ya da kelimeleri bozarak kullanmak doğru değildir.

Dil, kültürün önemli bir parçasıdır. Kültürüne sahip çıkmak isteyen herkes diline sahip çıkmalı ve onu korumalıdır.

YAZARIN KISACA HAYATI:

Feyza Hepçilingirler 1948 yılında Ayvalık’ta doğmuştur. İstanbul Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi mezunudur. Çeşitli üniversitelerde öğretim görevlisi olarak çalışmıştır.

Yazmaya okul yıllarında başlamıştır. Birçok kitabı ve tiyatro oyunu ödüller kazanmıştır. Yazdığı öyküleri yabancı dillere çevrilmiştir.

Bir oğlu, bir kızı ve iki de torunu olan yazar halen hayattadır ve öykülerini yazmaya devam etmektedir.