YAŞ KESEN BAŞ KESER

YAŞ KESEN BAŞ KESER

     Fi tarihinde bir tepe varmış. Bu tepenin eteklerinde büyük bir orman varmış.Oduncular bu ormana gider, kuru ağaçları keserlermiş.Bütün hafta topladıkları odunları Pazar günleri kurulan pazarda satarlarmış.

  Bir gün bu odunculardan biri az para kazandığından şikayet ederek yaş ağaçları da kesmiş. Bir kaç oduncu daha ona katılmış ve onlar da yaş ağaçları kesmeye başlamışlar. Zamanla tüm oduncular yaş ağaçları kesmeye başlamışlar. Aradan üç ay geçmiş. Ağaçlar giderek azalmış. Çünkü dikilen ağaçlar kesilenlerden azmış.

Ormandan geçenler onları uyarsa da oduncular yaş ağaç kesmeye devam etmişler. Bir yıl geçtiğinde ağaçlar iyice azalmış ve kuraklık baş göstermiş.Bazı aileler kuraklık nedeniyle köyden göç etmişler.

Ormanı korumakla görevli olan orman devi bundan haberdar olmuş. Bir oduncunun öğlen uykusunda rüyasına girmiş. Ona “Nasıl ormandaki yaş ağaçları kesersiniz? Ormanlar doğaya can verir.” demiş.

Birkaç yıl geçmiş, fidanlar ağaç olmuş. Kuraklık bitmiş. Göç eden aileler geri dönmüş. Oduncular köylülerden özür dilemişler. Bir daha köy ve köyün civarında böyle bir şey yaşanmamış.

Gökten üç elma düşmüş; biri okuyanın, biri yazanın, biri de dinleyenlerin başına…