ANZAK KOYU’NU GÖRDÜNÜZ MÜ?

İnsanın hayatında bazen öyle diyaloglar olur ki gülümsersin istemeden …

İşte benim de böyle güzel bir anım var.Bence güzel tabii … 🙂

Oğlum 6.sınıfa gidiyor.O yıl okul gezisi Çanakkale’ye gitmeyi destekledik tabi küçüktür çocuk gitmesin nasıl olsa ilerde gider demedik. Arkadaşları ile güzel bir zaman geçirsin. tarihe merak duysun, öz güven sahibi olsun..Tarihi bilmeli edaları ile gönderdik.

Her şey yolunda giderse adımlar başlasın telefonla izledik.Öğretmenlerini aradık tabi..İki gün sonunda geziden dönecekler o gün kız kardeşim abla çocukları karşıla bende kahvaltı yapalım gidersiniz dedi.Tamam dedim

Çocukları karşıladım.Oğlumla beraber adı Oğuzcan bu arada bir arkadaşını da ben aldım.Arkı’nın adı Çağrı ..

Çocuklar yorgun.uykusuz ama kahvaltı yapar döneriz kahvaltı yamaları gerek yoktu.

Bir yıl önce oraları görmüş biri olarak bilir bilmiş soruyorum.

Müzeyi gördün mü? Gördük.Şun gördüm mü gördük onu gördüm mü gördük gidiyor.

Anzak koyunu gördünüz mü? Ses yok.Görmediniz mi mümkün değil dedim.

Çağrı uykulu ve yorgun bir sesle Neriman teyze ben bir koyun gördüm ama Anzak Koyunu muydu bilmiyorum dedi.

Durdum nasıl yani dedim.Böyle uzaktan gördüm nasıl rengini bilmiyorum dedi.Ve ben Anzak koyunu gördüm mü derken Çağrı’nın koyunuyla algıladığını anlamam bir oldu.

Çocukların ne kadar masum yaptığı hayatım boyu bu gibi küçük anılarla hep şahit oldum.Bunlar çocuk ve biz bu masum kesime vurmak ediyoruz .Bugün üniversiteye gidiyorlar.İyi ki öğretmenim bu tip anıları gülümseyerek hep yaşıyorum. :))