En Güzel Anım

13 yıllık öğretmenim.9 sene Kayseri’nin değişik kademelerinde İngilizce derslerine girdim.

Yıllar önce ilkokullara yeni İngilizce dersi geldiğinde ücretli olarak bir okulda 2. sınıflarda ders vermem gerektiği söylendi.Sevinçten havalara uçuyordum.

İkinci sınıfların derslerine girmeye başladım.Önce kendimizi tanıtmak için isimlerimizi söyledik.En arkada oturan bir  öğrenci dikkatimi çekti.İsmini söylemiyordu.Konuşmak istemiyordu.Arkadaşları sınıf öğretmeni ile de konuşmadığını söylediler.Arkadaşları ile tenefüste konuşuyormuş ailesi ile de konuşuyormuş ama sınıfta  hiç sesi çıkmıyordu.Öncelikle ilk hafta gözlemledim.Sonraki haftalarda bu öğrencimizi arka sıradan alıp ilgilenip önlerde oturmasını sağladım.

Biliyorsunuz İngilizce dersleri ne kadar aktivite olursa o kadar eğlenceli ve kalıcı öğrenme sağlar.Ben de elimden geldiğince dersi bol oyunlu bol görsellerle destekleyerek işledim.Öğrencimizle de çok ilgilendim.Sorular sordum cevap alamadım ama olsun çok üstüne gittim .Konuşmasa bile oyunlara kattım.Haftalar haftaları kovaladı . Çok ilginç bir şey yaşandı. Bu öğrencimiz dersimin ortasında yanıma gelip lavaboya gidebilir miyim öğretmenim dedi ? Konuşmuştu .Tüm sınıf inanamadı.AAAA   konuştu  dediler.Lavabo izninden sonra sınıfa gelince de konuştu.Arkadaşları ve ben şaşırmıştık . Değişen neydi? Tabii ki  pes etmeme , ilgilenme ,diğer sınıf öğretmeni gibi en arkaya oturtmamıştım ,sürekli öğrenciyi aktif edip dersi sevmesini sağlamıştım.O günden sonra öğrencimiz tüm derslerde konuşmaya başladı .Bu mutluluk öğretmenlik hayatımdaki en güzel anımdır.