ÖĞRETMENİM BEN VOLEYBOL ANTRENÖRÜ OLDUM

Üniversiteden 1996 yılında mezun olmuştum. Tayinim Konya ilinin Bozkır ilçesinin Hacılar Köyü’ne çıkmıştı. Okullar açılınca köye geldim.Önce köyde kendime bir ev buldum.Sonra bana yetecek kadar eşya aldım. Okulda 3 öğretmendik.Birleştirilmiş sınıf okutacaktım.Bana 2 ve 3. sınıfları verdiler.Bir öğretmenler odası ve üç tane sınıf vardı.

Küçük dağlık bir köydü.Köyde genelde bayanlar vardı. Birkaç tane ise yaşlı erkek. Çünkü köyün erkekleri Antalya’ya çalışmaya gidiyordu. Köyde halkla tanışmaya ve kaynaşmaya başladım.Konya soğuktu.Özellikle Hacılar Köyü evde musluklar donar çeşmeden su getirirdik.Öğrenciler ve aileler beni benimsemişti.

Köyde sabah erkenden otobüs ilçeye gider akşam geri gelirdi. Maaş günleri ve ilçenin pazarı olduğundan ilçeye giderdik. Bir haftalık ekmek alıp onu bir hafta boyunca yerdik.Evimde ise önce telefon ve televizyon yoktu.Köydekilerle akşam oturmaları, çocuklarla okulun bahçesinde voleybol oynamalar,elma bağlarında gezmeler bizim gerçek eğlencemiz olmuştu.

Ben o zamanlar okulun bahçesinde çocuklarla bir voleybol takımı kurdum. Okulun müdürü ve öğretmenleri ve hemşiresi çocuklarla voleybol oynuyoruz.O zamanlar farklı sınıftan öğrenciler de takımda.Öğrencilere voleybol taktiklerini ve olması gereken özellikleri anlatıyorum.Zeynep adında bir öğrenci dikkatimi çekmişti. Vuruşları çok güzeldi. Ona sen iyi bir voleybolcu olursun demiştim.

Evet yıllar sonra face hesabımdan beni aradı ve buldu. ”Nilay öğretmenim siz misiniz gerçekten”dedi.” Siz benim hayatımın dönüm noktası oldunuz”dedi. Sizin bana çok iyi voleybolcu olursun sözünüz üzerine ben onu bırakmadım ve ”İstanbulda bir belediyede voleybol antrenörü olarak çalışıyorum” dedi.

Bu beni gerçekten çok etkiledi.Bir öğretmenin bir hayata nasıl şekil verebildiğini gerçekten o zaman daha iyi anladım.Daha nice güzel hayatlara yol gösterici olmak dileğiyle.